ناگفته نماند مرحوم مجلسى در بحار- ج 12 ص 21 ط جديد از مجمع نقل
كرده: اخبار در عدد پيغمبران مختلف است در بعضى صد و بيست و چهار هزار و در بعضى
هشت هزار نقل شده كه چهار هزار از بنى اسرائيل و بقيه از اقوام ديگراند.
اين سخن همان است كه در مجمع ذيل آيه 78 سوره غافر گفته شده. و نيز
از على عليه السّلام نقل كرده كه خداوند پيامبرى از سياه پوستان برانگيخت كه ذكر
آن در قرآن نيامده است. در تفسير ابن كثير ذيل آيه 164 سوره نساء روايت ابو ذر كه
گذشت و روايات هشت هزار نفر بودن نقل شده است.
ناگفته نماند همانطور كه گفتيم قرآن اعتنائى بتعداد انبياء ندارد و
دانستن آنهم چندان مفيد نيست و بحث را درباره آن نبايد طول داد.
پيامبران أولو العزم و اينكه مراد از آن چيست در «عزم» خواهد آمد انشاء اللّه.
رسو:ثبوت و رسوخ (اقرب) در مفردات آمده «رساالشيء يرسو.
ثبت». «وَقُدُورٍراسِياتٍ»سباء: 13.
يعنى ديگهاى ثابت.
رواسى جمع راسيه بمعنى ثابت و راسخ است «وَأَلْقى فِي الْأَرْضِرَواسِيَأَنْ تَمِيدَ بِكُمْ»نحل: 15. يعنى در زمين كوههاى ثابت و ريشهدار قرار داد كه شما را
مضطرب نكند و حركت ندهد.
رواسى نه بار در قرآن مجيد آمده و پيوسته صفت جبال است.
ارساء بمعنى اثبات است «وَالْجِبالَأَرْساها»نازعات: 32.
مرسى بضم اول جايز است كه مصدر ميمى، اسم زمان و مكان، و اسم مفعول
باشد در آيه «وَقالَ ارْكَبُوا فِيها
بِسْمِ اللَّهِ مَجْراها وَمُرْساها»هود: 41. هر دو مصدراند يعنى: در آن سوار شويد بنام خداست حركت و
ايستادن آن.