يعنى تكذيب را بعوض اين قرآن ميگيريد. و گويند كلمه شكر از آن محذوف
است يعنى «وتجعلون شكر رزقكم انكم تكذّبون»
قول اول بهتر بنظر ميرسد و اللّه اعلم.
رسخ:رسوخ بمعنى ريشهدارى و ثبات است. راسخون در علم كسانىاند كه در
دانش ريشه دارند و علم در وجودشان رسوخ كرده و استقرار يافته است. راغب ميگويد:
رسوخ ثبات شيىء ثباتى محكم. در اقرب آمده «رَسَخَالشَّيْءُرُسُوخاً: ثَبَتَ فِي مَوْضِعِهِ» راغب گويد: راسخ در علم دانائى است كه شبهه
بر او عارض نميشود.
«وَالرَّاسِخُونَ ...»مبتدا و
خبر آن «يَقُولُونَ»است و آن
جمله استيناف است بعضى ندانسته فكر ميكنند كه و الراسخون عطف است بجاى «اللّه» و خلاصه مضمون آيه آنست كه: قرآن دو قسمت است محكم و متشابه.
مردم نيز درباره قرآن دو گروهاند آنها كه انحراف قلبى دارند بمتشابه
قرآن ميچسبند كه ايجاد فتنه كنند و آنها كه راسخون در علمند گويند بهر دو قسمت
ايمان آورديم همه آن از جانب خداست. و تأويل قرآن را جز خدا كسى نميداند. نه اينكه
راسخون عطف به اللّه باشد و معنى آن باشد كه تأويل قرآن را جز خدا و راسخون در علم
كسى نميداند. و اينكه تأويل مفصل قرآن را فقط خدا ميداند در «اول» گذشت.
در الميزان گويد: توصيف راسخون در علم نشان ميدهد كه آنها بخدا و
آيات او چنان علمى دارند كه شكى در آن وارد نميشود و آنچه از محكمات ميدانند ثابت
است و بآن ايمان دارند و عمل ميكنند و چون بآيه متشابهى