طبرسى نقل ميكند: چون آنحضرت بعد از خروج از مكه بجحفه رسيد بمكّه.
اشتياق پيدا كرد جبرئيل آمد و گفت:
آيا بشهر و زادگاه خود مشتاق شدهاى فرمود آرى جبرئيل آيه فوق را
خواند (كه وعده رجوع بمكّه است) آنگاه از قتيبى نقل ميكند: شهر را معاد گويند زيرا
كه شخص در شهرها مسافرت كرده سپس بآن بر ميگردد.
معاد در آيه اسم مكان است. بعقيده الميزان مراد از آن مكّه و تنكير
براى عظمت و بزرگى عود است يعنى برگشتن تو بمكّه برگشت بزرگى است نه آنطور كه از
آن خارج شدهاى.
آنحضرت در حال خوف و مخفيانه از مكّه خارج شد و فاتح و مظفر بر آن
بازگشت. و چون اين آيه بعد از داستان فرار موسى از مصر و برگشتن پس از بعثت آمده
لذا ظاهرا بآنحضرت نويد ميدهد كه تو هم پس از خروج از مكّه بصورت مطلوبى بآنجا بر
خواهى گشت.