قرآن درباره آن بسيار سخت است در سوره بقره آيه 275. آمده «الَّذِينَيَأْكُلُونَالرِّبالا يَقُومُونَ إِلَّا
كَما يَقُومُ الَّذِي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطانُ مِنَ الْمَسِ ...وَ مَنْ
عادَ فَأُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُونَ»اين همان وعده صريح آتش است راجع
برباخوار. همچنين آيات بعدى و آيه 130. آل عمران.
ناگفته نماند صريح آياتيكه جمله «يَأْكُلُونَالرِّبا» ... «لاتَأْكُلُواالرِّبَوا»دارند اختصاص حرمت ربا بر ربا خوار است نه ربا دهنده همچنين است ظهور
آيات ديگر، روزى با يكى از مراجع صحبت ميكردم كه آيا در قرآن بر حرمت ربا دادن
دليل داريم يا نه؟ فرمودند آيه «أَحَلَّاللَّهُ الْبَيْعَ وَ حَرَّمَالرِّبا»بطور
اطلاق بر حرمت هر دو دلالت دارد ولى اگر مراد از «الرِّبا» همان
زيادت باشد نه معامله شايد ظهورش در ربا خوار است و اگر مراد معامله باشد شامل
حرمت ربا دادن و گرفتن هر دو است و در شريعت اسلام ثابت است كه دادن ربا مانند
گرفتن آن حرام است. در وسائل ابواب الربا باب 4 رواياتى درباره گرفتن ربا و دادن
آن و نوشتن و گواهى بر آن نقل كرده از جمله از على عليه السّلام نقل ميكند كه
فرمود:
گيرنده ربا و دهنده آن و نويسنده و دو شاهد آن همه در گناه با هماند
و نيز از على عليه السّلام نقل شده كه فرمود:
ناگفته نماند: ربا در اديان پيشين نيز تحريم شده است در قرآن درباره
عصيان يهود فرموده «وَأَخْذِهِمُالرِّبَواوَ قَدْ نُهُوا عَنْهُ وَ
أَكْلِهِمْ أَمْوالَ النَّاسِ بِالْباطِلِ»نساء: 161.
رتع: «أَرْسِلْهُمَعَنا غَداًيَرْتَعْوَ يَلْعَبْ ...»يوسف: 12.
در مجمع از ابن زيد نقل كرده كه رتع بمعنى گردش است خودش نيز رفت و آمد كه عبارت
اخراى گردش است معنى كرده على هذا معنى آيه چنين است: او را فردا با ما بفرست تا
گردش و بازى نمايد.