رفتن اين كلمه در قرآن مجيد از باب تفعّل است.

ربط: بستن. در اقرب الموارد آمده «رَبَطَ الشَّيْ‌ءَ رَبْطاً: أَوْثَقَهُ و شَدَّهُ» در مجمع ذيل آيه 200 آل عمران ميگويد: ربط بمعنى بستن است و از آنست كه گويند «ربط اللّه على قلبه بالصبر» خداوند با صبر قلب او را بست يعنى محكم كرد.

«وَ رَبَطْنا عَلى‌ قُلُوبِهِمْ إِذْ قامُوا فَقالُوا رَبُّنا رَبُّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» كهف: 14. يعنى دلهايشان را قوى كرديم كه بر خاستند و گفتند: پروردگار ما پروردگار آسمانها و زمين است همچنين است آيه‌ «إِنْ كادَتْ لَتُبْدِي بِهِ لَوْ لا أَنْ‌ رَبَطْنا عَلى‌ قَلْبِها ...» قصص: 10.

«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» آل عمران: 200.

«اصْبِرُوا» صبر فردى را ميرساند و «صابِرُوا» بصبر دسته جمعى دلالت دارد و «رابِطُوا» از مرابطه بعقيده الميزان ايجاد ارتباط ميان نيروها و افعال جامعه است در اقرب الموارد ميگويد «رَابَطَ الْأَمْرَ: وَاظَبَ عَلَيْهِ» يعنى بر كار مواظبت كرد.

معنى آيه چنين ميشود: اى مؤمنان از حيث فرد و عموم خويشتن دار باشيد و ميان خويش ربط ايجاد كنيد و مواظب هم باشيد و از خدا بترسيد تا رستگار شويد.

اينكه بعضى‌ها آنرا مرابطه و ماندن در سرحدات براى حفظ مملكت معنى كرده‌اند معناى درستى نيست و آيات ما قبل درباره جنگ نيست درست است كه ماندن در مرزها را نيز مرابطه گويند ولى آيه در صدد آن نيست.

«وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَ مِنْ‌ رِباطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَ عَدُوَّكُمْ» انفال: 60. رباط مثل ربط بمعنى بستن است رباط الخيل يعنى ذخيره اسبان. در كشاف گفته:

رباط نام اسبان ذخيره در راه خداست و شايد جمع ربيط باشد ناگفته نماند:

از آن در آيه فوق بين الاثنين مراد نيست بلكه شايد تأكيد و مبالغه مراد