قصدش تظاهر و نشان دادن بمردم باشد نه براى تقرّب بخدا «لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذى‌ كَالَّذِي يُنْفِقُ مالَهُ‌ رِئاءَ النَّاسِ» بقره: 264. صدقات خود را با منّت گذاشتن و اذيت باطل نكنيد مثل آنكسكه مال خويش براى تظاهر بمردم خرج ميكند كه خرج چنين شخص نيز باطل است. «الَّذِينَ هُمْ‌ يُراؤُنَ‌» ماعون: 6. آنانكه تظاهر و ريا ميكنند همچنين است آيه 142 نساء و 47 انفال.

رئى (بر وزن علم): منظر و قيافه‌ «وَ كَمْ أَهْلَكْنا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَحْسَنُ أَثاثاً وَ رِءْياً» مريم: 74. چه بسيار كسانى پيش از آنها هلاك ساختيم كه اثاث و منظرشان از اينها بهتر بود.

«أَ رَأَيْتَ‌ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ فَذلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ» ماعون: 1.

أ رأيت در آيه شريفه بمعنى اخبرنى نيست بلكه معنى آن چنين است: آيا ديدى و شناختى آنكه را كه جزا را تكذيب ميكند او كسى است كه يتيم را طرد مى‌نمايد.

«أَ رَأَيْتَ‌ الَّذِي يَنْهى‌. عَبْداً إِذا صَلَّى. أَ رَأَيْتَ‌ إِنْ كانَ عَلَى الْهُدى‌. أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوى‌. أَ رَأَيْتَ‌ إِنْ كَذَّبَ وَ تَوَلَّى أَ لَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ‌ يَرى‌» علق: 9- 13.

«أ رأيت» در هر سه مورد براى افاده تعجب است و تكرار آن براى تأكيد آمده و جواب اذا در آيه اول و جواب هر دو «ان» در آيات بعدى محذوف است و فاعل‌ «كَذَّبَ وَ تَوَلَّى» همان نهى كننده است كه در آيه اول مذكور ميباشد يعنى: آيا ديدى آنكس را كه نمازگزار را از نماز نهى ميكند حال چنين كسى در پيش خدا چگونه خواهد بود؟! بمن بگو اگر نهى شده در هدايت باشد يا امر بتقوى كند حال ناهى چگونه خواهد بود؟! بگو به بينم اگر ناهى مكذب و روگردان از حق باشد پيش خدا چه وضعى خواهد داشت؟! هر سه «أ رأيت» معناى خبر بده دارند.

«وَ ما نَراكَ‌ اتَّبَعَكَ إِلَّا الَّذِينَ هُمْ‌