مجيد قول راغب و قاموس و اقرب را تصديق ميكند كه گفته‌اند: مؤنّث است گاهى مذكّر هم آيد.

2- بعضى‌ها از جمله راغب باستناد آيه‌ «ثُمَّ اسْتَوى‌ إِلَى‌ السَّماءِ فَسَوَّاهُنَّ سَبْعَ‌ سَماواتٍ‌» بقره: 29. كه ضمير سماء جمع آمده، گفته‌اند: سماء مفرد و جمع هر دو بكار ميرود. و بعضى گفته‌اند: اسم جنس است. ولى بقرينه‌ «ثُمَّ اسْتَوى‌ إِلَى‌ السَّماءِ وَ هِيَ دُخانٌ‌ ... فَقَضاهُنَّ سَبْعَ‌ سَماواتٍ‌ فِي يَوْمَيْنِ» فصلت: 11 و 12. و چنانكه در «ارض» گذشت سماء در آنحال دخان و گاز غليظ بود و بتدريج رقيق شده و مبدل بهفت آسمان گرديده است على هذا سماء مفرد است و جمع آمدن ضمير باعتبار ما بعد است كه سبع سموات بوده باشد.

3- سماء در آيه‌ «يُرْسِلِ‌ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً» نوح: 11. و نيز در آيه 6 سوره انعام و 52 سوره هود بمعنى باران است چنانكه در «درر» گذشت اهل لغت و تفسير تصريح كرده‌اند كه بباران سماء گفته ميشود.

راغب ميگويد باران سماء ناميده شده چون از سماء ميايد. بعلف نيز سماء گويند بجهت اينكه از باران است و يا بعلت ارتفاعش از زمين.

4- در قرآن هر جا كه سموات سبع آمده مراد ظاهرا طبقات هفتگانه هواست. ناگفته نماند: دانشمندان طبقات هوا را به پنج قسمت تقسيم كرده، حدود و مشخصات آنرا معيّن نموده‌اند بدين شرح:

تروپوسفر: ارتفاع اين طبقه در استوا 16 كيلومتر و در قطبين 10 كيلومتر است. در همين قسمت است كه ابرها تشكيل ميشود و وضع هواى زمين تعيين ميگردد. هفتاد و پنج درصد گازهاى سازنده جوّ در همين منطقه ميباشد و رعد و برق و برف و تگرگ و غيره در آن قرار دارند.

ستراتسفر: اين طبقه از بالاى تروپوسفر شروع شده تا بلندى 32 كيلومترى سطح زمين ادامه دارد در آن تند بادهاى مداوم ميوزد. دو شط