بايد دانست سليمان با آنكه پيامبر خدا بود سلطنت وسيعى داشت و خود
بخدا عرض كرد: «خدايابمن سلطنتى ده كه بكسى بعد از من
ميّسر نباشد» ص: 35. آيات بعدى ميگويد كه باد و شياطين را باو مسخر كرديم ... و
قطع نظر از اينها او را نزد ما تقرّبى است و باز گشت خوب. وسعت ملك او بواسطه
تسخير باد و شياطين و دانستن زبان پرندگان و ... بوده است و اين منافى مقام پيامبر
نيست كه از خدا چنان ملكى بخواهد كه بتواند هر چه بيشتر در هدايت و سعادت بندگان
بكوشد. و شايد خدا خواسته بفهماند كه نبوّت با جهاندارى منافات ندارد.
آيات بعدى صريح است در اينكه رسيدن سليمان بوادى نمل در لشكر كشى
بسباء بود كه هدهد وضع آنها را بوى گزارش كرد. درباره وادى نمل گفتهاند: محلى است
در شام و بقولى در طائف و بعضى گفته در اواخر يمن است. ولى طائف درست نيست كه محل
سليمان فلسطين بود و قوم سباء در يمن سكونت داشت على هذا آن در شام يا در يمن است.
آقاى صدر بلاغى از ياقوت و ابن بطوطه نقل ميكند كه آن: سرزمين عسقلان است. در اقرب
الموارد گويد:
عسقلان محلى است در شام.
واقعهايكه آنجا اتفاق افتاد سخن مورچه بود كه بمورچگان گفت: