مسيطر اصل آن از سطر بمعنى مراقب و مسلّط و احوال نويس است در اقرب گويد «سَيْطَرَ عَلَيْهِمْ وَ سَوْطَرَ و تَسَيْطَرَ: رَاقَبَهُمْ وَ تَعَهَّدَ أَحْوَالَهُمْ» و نيز گويد: مسيطر و متسيطر بمعنى رقيب، حافظ، و مسلط بر شى‌ء است كه بآن توجه كند و احوالش را زير نظر گيرد و عملش را بنويسد جمع آن مسيطرون است.

معنى آيه اوّل: آيا خزائن پروردگارت پيش آنهاست يا آنها مسلط بر مردم و مالك آنهااند؟!! معنى آيه دوم: ياد آورى كن تو فقط ياد آورى و بر مردم مراقب و حافظ نيستى. نظير «وَ ما أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِجَبَّارٍ فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَنْ يَخافُ وَعِيدِ» ق: 45.

سطو: حمله و گرفتن بشدّت. در قاموس گويد «سَطَا عَلَيْهِ وَ بِهِ‌ سَطْواً وَ سَطْوَةً: صال او قهر بالبطش» «تَعْرِفُ فِي وُجُوهِ الَّذِينَ كَفَرُوا الْمُنْكَرَ يَكادُونَ‌ يَسْطُونَ‌ بِالَّذِينَ يَتْلُونَ عَلَيْهِمْ آياتِنا ...» حج: 72. در چهره كفّار بهنگام خوانده شدن آيات ما انكار مى‌بينى نزديك است بسوى كسانيكه آيات ما را بر آنها ميخوانند حمله كنند و دست بگشايند.

اين كلمه فقط يكبار در قرآن يافته است.

سعد: سعد و سعادت بمعنى نيكبختى است چنانكه شقوة و شقاوت بمعنى بدبختى است راغب گفته:

سعد و سعادت آنست كه كارهاى الهى انسان را در رسيدن بخير يارى كند. ضدّ آن شقاوت است. «يَوْمَ يَأْتِ لا تَكَلَّمُ نَفْسٌ إِلَّا بِإِذْنِهِ فَمِنْهُمْ شَقِيٌّ وَ سَعِيدٌ ... وَ أَمَّا الَّذِينَ‌ سُعِدُوا فَفِي الْجَنَّةِ خالِدِينَ فِيها ...» هود: 105- 108.

اين كلمه فقط دو بار در كلام اللّه آمده است.

سعر: فروزان شدن آتش و فروزاندن آن راغب گفته: سعر، التهاب و شعله ور شدن آتش است و ثلاثى و تفعيل و افعال آن همه بمعنى افروختن است و مسعر چوبى است كه افروخته شود.

در اقرب آمده «سَعَّرَ النَّارَ وَ الْحَرْبَ: