گفته: گويند سدّ بضم آنست كه طبيعى و فعل خدا باشد و بفتح كار آدمى است‌ «فَهَلْ نَجْعَلُ لَكَ خَرْجاً عَلى‌ أَنْ تَجْعَلَ بَيْنَنا وَ بَيْنَهُمْ‌ سَدًّا» كهف: 94.

در آيه‌ «وَ جَعَلْنا مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّا وَ مِنْ خَلْفِهِمْ‌ سَدًّا فَأَغْشَيْناهُمْ ...» يس: 9. اثر معاصى كه مانع از قبول حق است سدّ ناميده شده حقّا كه گناهان مانند سدّ محكمى از قبول حق و حقيقت مانع ميشوند و راه آنرا مسدود ميكنند. و در آيه‌ «حَتَّى إِذا بَلَغَ بَيْنَ‌ السَّدَّيْنِ‌ ...» كهف: 93. بكوه سدّ گفته شده كه كوه ميان دو چيز سدّ و حائل است.

سديد. يعنى قول صواب و محكم كه باطل را در آن راهى نيست و از ورود باطل بسته شده است‌ «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ قُولُوا قَوْلًا سَدِيداً» احزاب: 70.

سدر: درخت كُنار. (بضم ك) صحاح، قاموس، نهايه، اقرب و المنجد آنرا شجر النبق گفته‌اند برهان قاطع ذيل لغت كنار (بضمّ ك) ميگويد: ميوه‌ايست سرخ رنگ شبيه بعناب ليكن از عناب بزرگتر است.

بعربى آنرا سدر گويند. و در ذيل لغت سدر گويد: ميوه‌ايست معروف و بعضى درخت كنار (بضمّ ك) را گفته‌اند.

در فرهنگ عميد ذيل لغت سدر شكل آن را كشيده و گويد: سدر درخت كنار، شجر النبق، درختى است تناور و خاردار بلنديش تا 40 متر ميرسد ميگويند تا دو هزار سال عمر ميكند، ميوه آن بشكل سنجد و بعد از رسيدن سرخ يا زرد رنگ و شيرين ميشود. ثمر آن در طبّ بكار ميرود و برگ آنرا پس از خشك كردن ميسايند و در حمام بدن خود را با آن شستشو ميدهند.

ناگفته نماند كنار (بضم ك) غير از درخت چنار معروف است.

«ذَواتَيْ أُكُلٍ خَمْطٍ وَ أَثْلٍ وَ شَيْ‌ءٍ مِنْ‌ سِدْرٍ قَلِيلٍ» سباء: 16. معنى آيه در «خمط» و «سباء» گذشت‌ «فِي‌ سِدْرٍ مَخْضُودٍ. وَ طَلْحٍ مَنْضُودٍ» واقعة: