و او را پيوسته گمراه ميكند و روز قيامت نيز او را قرين خود مى‌بيند و اعتذار سودى نميدهد و هر دو مشتركا وارد عذاب ميشوند آيا مراد از ازواج و هم شكلها اين شياطين‌اند كه فرموده‌ «احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَ أَزْواجَهُمْ‌ ...»؟! و اللّه العالم.

زاد: توشه. در اقرب گويد: زاد طعامى است كه براى مسافرت آماده شود. همچنين است قول جوهرى در صحاح. «وَ ما تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ يَعْلَمْهُ اللَّهُ وَ تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوى‌ ...» بقره: 197. بتصريح قرآن بهترين توشه آخرت تقوى و پرهيزكارى است «زاد» فقط در اين آيه آمده است.

زور: بفتح (ز) قصد. ميل. از اقرب الموارد روشن ميشود كه زور از باب نصر ينصر بمعنى قصد است و زيارت نيز از آن است مثل‌ «حَتَّى‌ زُرْتُمُ‌ الْمَقابِرَ» تكاثر: 2. و از باب علم يعلم و كرم يكرم بمعنى ميل و انحراف است مثل‌ «وَ تَرَى الشَّمْسَ إِذا طَلَعَتْ‌ تَتَزاوَرُ عَنْ كَهْفِهِمْ‌ ... ذاتَ الشِّمالِ ...» كهف: 17. يعنى مى‌بينى آفتاب را از غار آنها بطرف شمال ميل ميكند و زور بضم (ز) بمعنى دروغ است‌ «فَقَدْ جاؤُ ظُلْماً وَ زُوراً» فرقان: 4.

ولى راغب گويد: زور بفتح (ز) بالاى سينه است «زُرْتُ‌ فُلَاناً» او را زيارت كردم يعنى با سينه خود وى را ملاقات نمودم و نيز زور بفتح (ز) ميل و انحراف با سينه است و ازْوَر كسى است كه سينه‌اش مايل و كج باشد و «تَتَزاوَرُ! عَنْ كَهْفِهِمْ» يعنى ميل ميكرد ...

و بئر زوراء چاهى است كه كج كنده باشند و بدروغ زور بضمّ (ز) گفته‌اند كه از جهت خود (كه راستى است) منحرف است فرموده‌ «ظُلْماً وَ زُوراً».

«فَاجْتَنِبُوا الرِّجْسَ مِنَ الْأَوْثانِ وَ اجْتَنِبُوا قَوْلَ‌ الزُّورِ» حج: 30.

زور چنانكه از راغب و اقرب نقل شد و طبرسى و جوهرى و غيره گفته‌اند بمعنى كذب است ولى ظاهرا مراد قول منحرف از حق و قول باطل است اعم از آنكه دروغ باشد يا غير آن و از رديف اوثان و قول زور بدست‌