محتاج بروايات خواهيم بود و در بحث روائى از كافى در ضمن حديثى از
رسول خدا صلى اللّه عليه و آله نقل كرده كه «قيل:
فِيالْأَزْلَامِ؟قال قِدَاحُهُمْ التى يستقسمون
بها» ولى در سند روايت عمرو بن شمر هست و قابل اعتماد نيست. ناگفته نماند گرچه اين
قول قويتر است ولى بنظر نگارنده: مانعى ندارد كه مراد از «الْأَزْلامُرِجْسٌ»،تيرهاى تفأل باشد ولى علت تحريم آنست كه در آنكار از بت (هبل)
استمداد ميكردند و هر چه از بكن و نكن ميامد دستور هبل ميدانستند و خطاب به هبل
ميگفتند:
اى معبود ما، حق را بر ما روشن كن (سيره ابن هشام) ولى استخاره اسلامى
استمداد از خدا و توجه بساحت قدس او است چنانكه نظير آن در كفالت مريم در قرآن
آمده «وَما كُنْتَ لَدَيْهِمْ
إِذْ يُلْقُونَ أَقْلامَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ ...»آل عمران
44.
زمر: (بر
وزن صرد) جمع زمره است بمعنى دسته، جماعت، فوج (اقرب) راغب دسته كوچك گفته است «وَسِيقَ الَّذِينَ
اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِزُمَراً ...»زمر: 73. اين كلمه فقط دو بار در
قرآن مجيد آمده است: سوره زمر:
71 و
73. و آن نام سوره سى و نهم قرآن است. زمر معانى ديگرى نيز دارد كه در قرآن نيامده
است در صحاح آمده «الزُّمْرَةُالْجَمَاعَةُ مِنَ النَّاسِ وَالزُّمَرُالْجَمَاعَاتُ».
زمل: «ياأَيُّهَاالْمُزَّمِّلُ. قُمِ اللَّيْلَ إِلَّا
قَلِيلًا»مزمّل:
1 و 2. مزمّل در اصل متزمّل است يعنى آنكه بلباسش پيچيده است در اقرب گويد: «تَزَمَّلَالرَّجُلُ بثوبه: تلفّف به».
در تفسير اين آيه گفتهاند كه رسول خدا صلى اللّه عليه و آله لباسى
بر خود پيچيده و خوابيده بود كه ندا آمد: اى لباس بر خود پيچيده شب را بجز اندكى
بپا خيز و نيز گفتهاند: اين خطاب براى تعريض است كه پيچيده شدن و خفتن كار خوبى
نيست.
بعقيده نگارنده مطلب بايد باين سادگى نباشد و اين خطاب معنى ديگرى در
بر دارد و آيات بعدى درباره