با صدا باشد تا جائيكه دندهها باد كند راغب نيز چنين گفته و فقط حزن
و صوت نياورده است ايضا زفير صداى آتش است آنگاه كه بشدت مشتعل گردد.
«فَأَمَّاالَّذِينَ شَقُوا فَفِي
النَّارِ لَهُمْ فِيهازَفِيرٌوَ شَهِيقٌ»هود: 106. شهيق مقابل زفير است و هر دو از صداهاى اندوهناكان است كه
بهنگام نفس كشيدن و بازدم از آنها شنيده ميشود (مجمع از زجّاج) معنى آيه در «خلد» گذشت. «إِذارَأَتْهُمْ مِنْ مَكانٍ
بَعِيدٍ سَمِعُوا لَها تَغَيُّظاً وَزَفِيراً»فرقان: 12.
زفير صداى جهنّم و (صفير) آنست در «جهنّم» گذشت
كه آن ذى شعور و عاقل است. اين كلمه فقط سه بار در قرآن آمده است. سومى سوره
انبياء آيه 100.
زف: «فَأَقْبَلُواإِلَيْهِيَزِفُّونَ»صافات:
94. زفيف
بمعنى سرعت سير در صحاح گويد «زَفَالْعَبِيرُزَفِيفاً:
اسرع. وزَفَالقومُ فِي مَشْيِهِمْ:
أَسْرَعُوا» معنى آيه چنين است: رو كردند بسرعت سوى ابراهيم ميرفتند
و اگر آنرا متعدى بدانيم چنين است كه قوم خويش را بسرعت بسير وا ميداشتند اين كلمه
در قرآن مجيد يكبار بيشتر نيست. زفاف بردن عروس است بخانه شوهر.
در نهايه از رسول خدا صلى اللّه عليه و آله نقل كرده كه فرمود