بتوضيح آن مى‌پردازيم:

1- «وَ فِي عادٍ إِذْ أَرْسَلْنا عَلَيْهِمُ‌ الرِّيحَ‌ الْعَقِيمَ. ما تَذَرُ مِنْ شَيْ‌ءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ» ذاريات: 41 و 42.

در اين دو آيه خبرى از طوفان نيست فقط باد با «عقيم» كه بمعنى نازا است توصيف شده و آن باد خيرى نمى‌زاييد هر چه داشت شر بود و نيز در صفت آن گفته شده: بهر چه ميرسيد آنرا مانند استخوان پوسيده ميكرد.

2- «وَ أَمَّا عادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ‌ صَرْصَرٍ عاتِيَةٍ» حاقّه: 6. «فَأَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ‌ رِيحاً صَرْصَراً فِي أَيَّامٍ نَحِساتٍ ...» فصلت: 16. «إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ‌ رِيحاً صَرْصَراً فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ. تَنْزِعُ النَّاسَ كَأَنَّهُمْ أَعْجازُ نَخْلٍ مُنْقَعِرٍ» قمر:

19 و 20. در آيه ديگرى آمده‌ «تُدَمِّرُ كُلَّ شَيْ‌ءٍ بِأَمْرِ رَبِّها فَأَصْبَحُوا لا يُرى‌ إِلَّا مَساكِنُهُمْ ...» احقاف: 25.

اوصافيكه در اين آيات براى باد ذكر شده يكى «صرصر» است كه آنرا باد بسيار سرد و باد پر صدا معنى كرده‌اند. در مجمع از فراء نقل شده: آن باد سردى است كه مثل آتش ميسوزاند در سوره آل عمران آيه 117. آمده‌ «كَمَثَلِ‌ رِيحٍ‌ فِيها صِرٌّ أَصابَتْ حَرْثَ قَوْمٍ» در مجمع آنرا باد بسيار سرد گفته و گويد: ممكن است صرّ صداى باد بسيار سرد باشد.

راغب نيز صرصر را باد بسيار سرد گفته است. و از امام باقر عليه السّلام در صافى باد سرد نقل شده صفت ديگر آن باد «عاتِيَةٍ» است كه بمعنى طغيان كننده و فزون از حدّ ميباشد و آن ممكن است در شدّت وزيدن و يا در شدّت سردى باشد. صفت ديگر آن‌ «تُدَمِّرُ كُلَّ شَيْ‌ءٍ» است و تدمير بمعنى هلاك كردن و فنا ساختن است.

رويهم رفته بدست ميايد كه آن باد طوفان شكننده نبوده كه ديارشان را زير و رو كند و از «فَأَصْبَحُوا لا يُرى‌ إِلَّا مَساكِنُهُمْ» بر ميايد كه منازلشان از بين نرفته بود. على هذا آن باد، بادى سرد و سوزان بوده و قوم هود را منجمد كرده و از بين برده است.

بادهائيكه از قطبين بطرف استوا