ميكند كه مراد از روح القدس در تأييد عيسى جبرئيل است زيرا مراد از آن در آيه بالا كه درباره وحى بحضرت رسول صلى اللّه عليه و آله است حتما جبرئيل ميباشد.

شريعت و دين‌

سه آيه زير در بيان مطلب فوق قابل دقّت است‌ «وَ كَذلِكَ أَوْحَيْنا إِلَيْكَ‌ رُوحاً مِنْ أَمْرِنا ما كُنْتَ تَدْرِي مَا الْكِتابُ وَ لَا الْإِيمانُ وَ لكِنْ جَعَلْناهُ نُوراً نَهْدِي بِهِ مَنْ نَشاءُ مِنْ عِبادِنا» شورى: 52.

«يُنَزِّلُ الْمَلائِكَةَ بِالرُّوحِ‌ مِنْ أَمْرِهِ عَلى‌ مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ أَنْ أَنْذِرُوا أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا أَنَا ...» نحل: 2. «رَفِيعُ الدَّرَجاتِ ذُو الْعَرْشِ يُلْقِي‌ الرُّوحَ‌ مِنْ أَمْرِهِ عَلى‌ مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ لِيُنْذِرَ يَوْمَ التَّلاقِ» غافر: 15.

در اين آيات قيد «مِنْ أَمْرِنا ...- مِنْ أَمْرِهِ‌» روشن ميكند كه اين روح از امر خدا، وحى و نازل و القا شده است. و مراد از انزال آن انذار و هدايت مردم است. و آيه سوم مقام نبوّت را ميرساند كه روح فقط بوسيله خدا القا شده و فرشته در آوردن آن واسطه نيست بر خلاف آيه دوم كه در بيان رسالت است و روح را ملك آورده است فرق ميان رسالت و نبوّت در «رسل» گذشت.

ولى در آيه اول ظاهرا مراد از آن وحى‌هاى سه‌گانه است زيرا ما قبل آن درباره سه نوع وحى است كه فرموده‌ «وَ ما كانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُكَلِّمَهُ اللَّهُ إِلَّا وَحْياً أَوْ مِنْ وَراءِ حِجابٍ أَوْ يُرْسِلَ رَسُولًا فَيُوحِيَ بِإِذْنِهِ ما يَشاءُ» پس از آن فرموده‌ «وَ كَذلِكَ أَوْحَيْنا إِلَيْكَ ...» كلمه‌ «كَذلِكَ» نشان ميدهد كه مراد از «أَوْحَيْنا إِلَيْكَ‌ رُوحاً ...» همه وحيهاى سه گانه فوق است، زيرا كه آنحضرت هم رسول است و هم نبى.

بنظر ميايد مراد از «امر» در آيات سه گانه مقام تدبير است چنانكه فرموده‌ «أَلا لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ ...» اعراف:

54. يعنى خلقت و تدبير عالم هر دو مال اوست و مقام تدبير اقتضاء ميكند كه پيامبران و دين از جانب خدا آيد.

تقريبا يقين است كه مراد از روح در آيات سه گانه شريعت و كتاب است‌