فرموده واو دلالت بر اشتراك دارد نه ترتيب. و ظاهر آنست كه مراد از وَ ارْكَعِي‌ مَعَ‌ الرَّاكِعِينَ‌ آنست كه از جمله مطيعان باش نه با آنها نماز بخوان و بعضى نماز جماعت و بعضى با نمازگزاران نماز بخوان گفته‌اند.

«وَ إِذا قِيلَ لَهُمُ‌ ارْكَعُوا لا يَرْكَعُونَ‌» مرسلات: 48. «وَ خَرَّ راكِعاً وَ أَنابَ» ص: 24. ظاهرا مراد از ركوع در اين دو آيه تذلل و تواضع است.

«تَراهُمْ‌ رُكَّعاً سُجَّداً ...» فتح:

29. ركّع جمع راكع و سجد جمع ساجد است و ركّع سه بار در قرآن آمده است: بقره: 125، حجّ: 26، فتح: 29.

ركم: (بفتح ر) رويهم جمع كردن و بعضى از شيى‌ء را بالاى بعضى نهادن (مجمع- اقرب) و آن در قرآن در متراكم شدن ابر و غيره بكار رفته است‌ «وَ إِنْ يَرَوْا كِسْفاً مِنَ السَّماءِ ساقِطاً يَقُولُوا سَحابٌ‌ مَرْكُومٌ‌» طور:

44. سحاب مركوم يعنى ابرهاى متراكم‌ «أَنَّ اللَّهَ يُزْجِي سَحاباً ثُمَّ يُؤَلِّفُ بَيْنَهُ ثُمَّ يَجْعَلُهُ‌ رُكاماً» نور: 43. ركام‌ بمعنى مركوم و متراكم است يعنى:

خدا ابرى را ميراند سپس ميان آن پيوستگى ميدهد سپس آنرا متراكم ميكند.

«لِيَمِيزَ اللَّهُ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَ يَجْعَلَ الْخَبِيثَ بَعْضَهُ عَلى‌ بَعْضٍ‌ فَيَرْكُمَهُ‌ جَمِيعاً فَيَجْعَلَهُ فِي جَهَنَّمَ» انفال: 37.

ما قبل آيه درباره انفاق كفار براى باز داشتن از راه خداست على هذا ظاهرا مراد از طيّب مالى است كه در راه خدا خرج شده و از خبيث مالى كه براى باز داشتن از راه خدا مصرف شده باشد در اين صورت آنهمه مالها در جهنّم رويهم انباشته شده و بشكل توده‌اى از عذاب در ميايد و بجان صاحبان مال ميافتد چنانكه درباره اندوختن طلا و نقره آمده‌ «يَوْمَ يُحْمى‌ عَلَيْها فِي نارِ جَهَنَّمَ فَتُكْوى‌ بِها جِباهُهُمْ وَ جُنُوبُهُمْ وَ ظُهُورُهُمْ» توبه: 35.

على هذا جمله‌ «أُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ» در ذيل آيه به‌ «الَّذِينَ كَفَرُوا يُنْفِقُونَ‌