بيشتر اهميت داده‌اند كه «الى» را بمعنى «مع» بگيرند كه يعنى مرفق نيز بايد شسته شود وانگهى اهل سنت نگفته‌اند كه اگر كسى از مرفق بشويد وضوى او باطل است رجوع كنيد بتفاسير و كتب احاديثشان طبرسى رحمه اللّه در مجمع ذيل آيه فوق فرموده: امت اسلامى اتفاق دارند در اينكه اگر كسى از بالا بپائين بشويد وضوى او صحيح است. على هذا شروع از پائين در مذهب اهل سنت مستحبّ است نه واجب كه عكس آن مبطل باشد.

فقهاء شيعه باستناد روايات اهل بيت عليهم السلام فتوى داده‌اند كه در صورت شستن از پائين ببالا وضو باطل است.

فقط از ابن ادريس نقل شده كه آنرا مكروه دانسته و مبطل نميداند و نيز سيد مرتضى كه در يكى از دو فتوايش گفته از بالا شستن مستحب است.

اگر گويند: گفتيد آيه از كيفيّت شروع ساكت است و اگر ما بوديم و آيه، هر دو نوع شستن جايز بود در اين باره توضيح بيشتر بدهيد؟

گوئيم: بطوريكه گفته شد «إِلَى الْمَرافِقِ» حدّ «أَيْدِيَكُمْ» است مثلا اگر شخصى بنقاش گويد: اين ستون را تا نصف رنگ بزن. نقاش مخيّر است كه از نصف بپائين رنگ بزند. و بالعكس. در هر دو صورت ميگويند مأموريت خود را انجام داده است همچنين است آيه شريفه.

رقب: رقبه (بكسر اول) و رقوب بمعنى حفظ و انتظار است (اقرب) طبرسى فرموده: رقبه و انتظار و مراقبت و مراعات و محافظت نظير هم‌اند.

صحاح و قاموس: رقيب را حافظ و منتظر گفته است بنظر ميايد كه معنى جامع همان محافظت باشد. در قرآن مجيد گاهى معناى حفظ و مراعات منظور است مثل‌ «لا يَرْقُبُونَ‌ فِي مُؤْمِنٍ إِلًّا وَ لا ذِمَّةً» توبه: 1. درباره هيچ مؤمن قرابتى و پيمانى را حفظ و مراعات نميكنند «إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلَيْكُمْ‌ رَقِيباً» نساء: 1.

راستى خدا بر شما حافظ و مراقب است.