در نسخه صحيفه كه توسّط مرحوم مجلسى اوّل مقابله و تصحيح شده و آقاى
آخوندى آنرا چاپ كردهاند
«وَجَبْرَئِيلُالْأَمِينُ».
نقل شده است.
سيّد مرحوم در رياض السالكين درباره اين كلمه پنج وجه نقل كرده و
فرموده در صحيفه فقط دو وجه (جِبْرِيلُوَجَبْرَئِيلُ) روايت شده است و در نهج البلاغه
جبرائيل آمده با اضافه الف
«فَصِفْجَبْرَائِيلَوَ مِيكَائِيلَ».
خطبه 180.
در مجمع البيان فرموده: جبرئيل و ميكائيل هر دو عجمىاند كه معرّب
شدهاند گفتهاند: جبر در لغت سريانى بمعنى بنده و ايل بمعنى خداست و ميك بمعنى
بنده كوچك است و معناى جبرئيل: بنده خدا و معنى ميكائيل: بنده كوچك خداست.
در المنار گويد: اسم عجمى است مركب از «جبر» كه
معناى آن در عربى يا سريانى: قوّه است و «ايل» كه
معنىاش اله است يعنى: قوّه خدا و در ضبط آن 13 لغت هست.
نگارنده گويد: اين كلمه در تورات و انجيل نيز آمده است در كتاب
دانيال باب هشتم عدد 16 از زبان دانيال گويد: آواز ...
شنيدم كه ندا كرده ميگفت اى جبرائيل اين مرد را از معنى اين رؤيا
مطلع ساز. و ايضا در باب 9 عدد 21 ذكر شده است و همچنين در انجيل متّى باب اوّل
عدد 19 و 26 آمده كه جبرائيل بحضرت زكريّا مژده يحيى و بمريم مژده عيسى را داد و
هاكس در قاموس كتاب