مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُمْ بِصَوْتِكَ وَ أَجْلِبْ‌ عَلَيْهِمْ بِخَيْلِكَ وَ رَجِلِكَ وَ شارِكْهُمْ فِي الْأَمْوالِ وَ الْأَوْلادِ ... اسراء: 64.

استفزاز: بلند كردن بسرعت و بكارى وادار كردن بآسانى. رجل:

بفتح اوّل و كسر دوّم جمع راجل.

(پيادگان) خيل: اسبان و مجازا بسوارها اطلاق ميشود. آيه درباره اعطاء قدرت بشيطان از جانب خداست درباره اضلال مردم. يعنى هر كه از آنانرا ميتوانى با صدا و دعوتت بگناه بر خيزان و با سواران و پيادگانت بر آنها صيحه بزن (براى سوق بگناه) و در اموال و اولاد با آنها شريك شو.

گويا بعضى از ياران و اعوان شيطان در وسوسه خيلى سريع‌اند و بعضى كمتر از آنها. لذا اوّلى‌ها بسواران و دوّمى‌ها بپيادگان تشبيه شده‌اند رجوع شود به «شيطان» يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْواجِكَ وَ بَناتِكَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ‌ جَلَابِيبِهِنَ‌ ... احزاب: 59.

جلابيب جمع جلباب و در معنى آن اختلاف هست. راغب آنرا پيراهن و روسرى گفته (قميص و خمار) مجمع البيان در لغت فرموده: روسرى زن كه وقت خروج از منزل سر و صورتش را با آن ميپوشاند. صحاح آنرا ملحفه (چادر مانند) گفته. ابن اثير در نهايه آنرا چادر و رداء معنى كرده و ميگويد: گفته شده مانند چارقد و مانند ملحفه است. در قاموس هست كه آن پيراهن و لباس گشاد كوچكتر از ملحفه يا چيزى است مثل ملحفه كه زن لباسهاى خود را بآن ميپوشاند يا آن ملحفه است.

در نهج البلاغه هست:

«سَتَرَنِي عَنْكُمْ‌ جِلْبَابُ‌ الدِّينِ».

خطبه 4 جلباب دين مرا از شما مستور كرد و ايضا

«مَنْ أَحَبَّنَا أَهْلَ الْبَيْتِ فَلْيَسْتَعِدَّ لِلْفَقْرِ جِلْبَاباً».

حكمت: 112 هر كه ما اهل بيت را دوست دارد براى فقر لباسى آماده كند و ايضا ببعضى از عمّالش مينويسد:

«فَالْبَسْ لَهُمْ‌ جِلْبَاباً مِنَ اللِّينِ».

نامه: 19 بجهة