الْإِنْسَانُ فِي الْمَاءِ الدَّائِمِ».

يعنى نهى شده انسان در آب ايستاده بول كند. و گويند «أَدَمْتُ‌ الْقِدْرَ و دَوَّمْتُهَا» يعنى با ريختن آب غليان ديك را آرام كردم.

راغب گويد از همين است كه گوئيم «دَامَ‌ الشَّيْ‌ءُ» يعنى زمان بر آن ممتد و زياد شد.

«وَ أَوْصانِي بِالصَّلاةِ وَ الزَّكاةِ ما دُمْتُ‌ حَيًّا» مريم: 31 نماز و زكوة را تا زنده‌ام بر من توصيه كرد.

«قالُوا يا مُوسى‌ إِنَّا لَنْ نَدْخُلَها أَبَداً ما دامُوا فِيها» مائده: 24 «مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ أُكُلُها دائِمٌ‌» رعد: 35.

دون: غير. حقير. ناقص از ديگرى و بمعنى پائين، فوق، جلو، عقب نيز بكار رفته است.

«وَ ما لَكُمْ مِنْ‌ دُونِ‌ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لا نَصِيرٍ» بقره: 107 «إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ‌ ذلِكَ» نساء: 48 در آيه اوّل بمعنى غير است و در آيه دوّم شايد بمعنى غير و يا بمعنى حقير و پائين باشد يعنى: پائين از شرك و يا غير از شرك را مى‌بخشد.

«وَ أَنَّا مِنَّا الصَّالِحُونَ وَ مِنَّا دُونَ‌ ذلِكَ كُنَّا طَرائِقَ قِدَداً» جنّ:

11 دون در اين آيه ميشود بمعنى غير و يا بمعنى پائين و پست باشد يعنى بعض از ما صالح و بعض غير او و پائين از اواند فرقه‌هاى مختلف هستيم.

«فَاتَّخَذَتْ مِنْ‌ دُونِهِمْ‌ حِجاباً» مريم: 17 «وَ وَجَدَ مِنْ‌ دُونِهِمُ‌ امْرَأَتَيْنِ تَذُودانِ» قصص: 23 «وَ مِنْ‌ دُونِهِما جَنَّتانِ» رحمن: 62.

ممكن است مراد از «دُونِهِما» معناى پائين در رتبه باشد يعنى دو بهشت ديگر كه از حيث وضع پائين‌تر از آندو است. در صحاح دون بمعنى قرب آمده است و ميشود گفت كه در آيه بمعنى قرب است يعنى نزديك آندو، دو بهشت ديگرى هست.

دين: بفتح اوّل قرض.

«مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصِي بِها أَوْ دَيْنٍ‌ ...» نساء: 11 «إِذا تَدايَنْتُمْ‌ بِدَيْنٍ‌