دون:غير. حقير. ناقص از ديگرى و بمعنى پائين، فوق، جلو، عقب نيز بكار
رفته است.
«وَما لَكُمْ مِنْدُونِاللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَ
لا نَصِيرٍ»بقره:
107 «إِنَّاللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ
يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ مادُونَذلِكَ»نساء: 48 در آيه اوّل بمعنى غير است و در آيه دوّم شايد بمعنى غير و
يا بمعنى حقير و پائين باشد يعنى: پائين از شرك و يا غير از شرك را مىبخشد.
ممكن است مراد از «دُونِهِما»معناى پائين در رتبه باشد يعنى دو بهشت ديگر كه از حيث وضع پائينتر
از آندو است. در صحاح دون بمعنى قرب آمده است و ميشود گفت كه در آيه بمعنى قرب است
يعنى نزديك آندو، دو بهشت ديگرى هست.