كه مراد از عبادت در آيه، دعا و تضرع بدرگاه خداست. صدر آيه چنين است‌ وَ قالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ ....

در نهج خطبه 63 آمده‌

«وَ لَكِنْ خَلَائِقُ مَرْبُوبُونَ وَ عِبَادٌ دَاخِرُونَ».

ناگفته نماند: اين كلمه با خضوع و فرمانبرى نيز مى‌سازد مثل‌ أَ وَ لَمْ يَرَوْا إِلى‌ ما خَلَقَ اللَّهُ مِنْ شَيْ‌ءٍ يَتَفَيَّؤُا ظِلالُهُ عَنِ الْيَمِينِ وَ الشَّمائِلِ سُجَّداً لِلَّهِ وَ هُمْ‌ داخِرُونَ‌ نحل: 48 مراد از داخِرُونَ‌ در آيه همان خضوع و فرمانبرى است كه سايه‌ها از دستور خداوند پيروى كرده و نقل مكان ميكنند داخِرُونَ* فقط چهار بار در قرآن آمده است.

دخول: داخل شدن. ضدّ خروج. اگر گويند: چرا آنرا ورود ترجمه نكرديم؟ گوئيم:

ورود با دخول فرق دارد چنانكه در «ورد» خواهد آمد انشاء اللّه.

و آن در زمان و مكان و اعمال بكار ميرود نحو وَ مَنْ‌ دَخَلَهُ‌ كانَ آمِناً آل عمران: 97 وَ دَخَلَ‌ مَعَهُ السِّجْنَ فَتَيانِ‌ يوسف: 36.

و نحو وَ لَمَّا يَدْخُلِ‌ الْإِيمانُ فِي قُلُوبِكُمْ‌ حجرات: 14 وَ رَأَيْتَ النَّاسَ‌ يَدْخُلُونَ‌ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْواجاً نصر: 2 يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِي السِّلْمِ كَافَّةً بقره: 208 و نيز گفته ميشود: بسنّ شصت مثلا داخل شدم. و ماه يا سال فلان داخل شد.

مِنْ نِسائِكُمُ اللَّاتِي‌ دَخَلْتُمْ‌ بِهِنَ‌ نساء: 23 دخول در اين آيه و نظير آن كنايه از مقاربت است.

مدخل (بضمّ ميم و فتح خاء) مصدر است از باب افعال گفته ميشود: «أَدْخَلَهُ‌ إِدْخَالًا و مُدْخَلًا» و نيز اسم مكان است بمعنى محل دخول طبرسى رحمه اللّه در ذيل آيه 59 حج فرموده مصدر و اسم مكان بودن هر دو صحيح است و مدخل بفتح ميم مصدر ثلاثى است و نيز اسم مكان از ثلاثى است. (اقرب).

وَ قُلْ رَبِ‌ أَدْخِلْنِي‌ مُدْخَلَ‌ صِدْقٍ وَ أَخْرِجْنِي مُخْرَجَ صِدْقٍ وَ اجْعَلْ لِي‌