لا تَخُونُوا اللَّهَ وَ الرَّسُولَ وَ تَخُونُوا أَماناتِكُمْ وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ‌ انفال: 27 با خدا و رسول مخالفت نكنيد و در امانات خود نيز خيانت ننمائيد.

عَلِمَ اللَّهُ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ‌ تَخْتانُونَ‌ أَنْفُسَكُمْ فَتابَ عَلَيْكُمْ وَ عَفا عَنْكُمْ‌ بقره: 187 وَ لا تُجادِلْ عَنِ الَّذِينَ‌ يَخْتانُونَ‌ أَنْفُسَهُمْ إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ مَنْ كانَ‌ خَوَّاناً أَثِيماً نساء: 107.

اختنان بعقيده طبرسى و قاموس و صحاح بمعنى خيانت است در اقرب ميگويد اختنان همان خيانت است الّا اينكه اختنان از خيانت ابلغ و رساتر است:

راغب ميگويد: آن تحرّك ميل انسان بخيانت است نه خود خيانت. بعقيده راغب معنى آيه اوّل چنين است: خدا دانست كه ميخواستيد بنفس خويش خيانت كنيد همچنين است آيه دوّم.

ولى كلمه‌ فَتابَ عَلَيْكُمْ وَ عَفا عَنْكُمْ‌ نشان ميدهد كه آنها خيانت ميكرده‌اند نه اينكه ميل بخيانت داشتند و همچنين آيه دوّم ميگويد از كسانيكه بر خويشتن خيانت ميكنند دفاع مكن. نه اينكه ميل بخيانت دارند گر چه آن نيز معناى صحيح است يعنى آنانكه در فكر خيانت بخويش‌اند از آنان دفاع منما.

بهتر است بگوئيم كه افتعال در اينجا بمعنى مبالغه است چنانكه از اقرب الموارد نقل شد و مبالغه بنا بر آنكه در المنجد گفته شده يكى از معانى افتعال است. در اين صورت ميتوان گفت كه مراد از مبالغه در خيانت، ادامه آن است.

وَ لا تَكُنْ‌ لِلْخائِنِينَ‌ خَصِيماً نساء: 105 براى خائنان مدافع و طرفگير مباش و اگر گوئيم «لام» براى انتفاع است معنى كاملا روشن ميشود يعنى بنفع خائنان مخاصمه و دفاع مكن.

كانَتا تَحْتَ عَبْدَيْنِ مِنْ عِبادِنا صالِحَيْنِ‌ فَخانَتاهُما تحريم: 10 مراد از خيانت بعقيده سدّى كفر است، بعضى نفاق گفته‌اند،