عَلى‌ تَخَوُّفٍ‌ فَإِنَّ رَبَّكُمْ لَرَؤُفٌ رَحِيمٌ‌ نحل: 46- 47 اخذ بتخوّف آنست كه كسى را با ظهور خوف بگيرند خداوند يكدفعه غفلتا انسان را گرفتار ميكند مثل زلزله و سكته و دفعه ديگر با ظهور خوف مثل سرطان مثلا «نعوذ باللّه منه» كه شخص ميداند اين مرض او را از بين خواهد بود با علم بمردن و ترس از آن بتدريج از بين ميرود و يا مثل كسيكه ميداند او را اعدام خواهند كرد چنين شخصى با ظهور خوف گرفتار ميشود معنى آيه چنين ميشود: يا آنها را در حال تلاش گرفتار كند، آنها عاجز كننده خدا نيستند و يا آنها در حال خوف و در حاليكه مى‌ترسند و ميلرزند گرفتار نمايد ...

ناگفته نماند: خوف يكى از صفات نيك است و انسان را از بدبختى‌هاى دنيا و آخرت نجات ميدهد مثل خوف از خدا، خوف از عذاب آخرت، خوف از ذلّت دنيا و آخرت و غيره، در قرآن كريم در اينگونه موارد بكار رفته است و از صفات و شعار بندگان خداست بخلاف جبن كه از ضعف نفس ناشى است و از علامات نقص است. وَ أَمَّا مَنْ‌ خافَ‌ مَقامَ رَبِّهِ وَ نَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوى‌ فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوى‌ (نازعات 40- 41).

خول: (بر وزن فرس) عطيّه در قاموس و اقرب ميگويد: خَوَل هر عطيّه‌اى است كه خدا از نعمتها و غلامان و كنيزان و غير بتو داده است. وَ تَرَكْتُمْ ما خَوَّلْناكُمْ‌ وَراءَ ظُهُورِكُمْ‌ انعام: 94 يعنى: آنچه را كه بشما عطا كرده بوديم در پشت سر گذاشتيد. ثُمَّ إِذا خَوَّلَهُ‌ نِعْمَةً مِنْهُ نَسِيَ ما كانَ يَدْعُوا إِلَيْهِ مِنْ قَبْلُ‌ زمر: 8 يعنى: پس چون نعمتى بدو عطا كرد دعاى قبلى خويش را فراموش ميكند.

طبرسى گفته: تخويل بمعنى اعطاء است و اصل آن تمليك عطيّه است چنانكه تمويل بمعنى تمليك مال است.

ناگفته نماند: خول بر وزن‌