در خاتمه ناگفته نماند ممكن است مراد از احمد در آيهيَأْتِي مِنْ بَعْدِي
اسْمُهُأَحْمَدُ ...معناى
وصفى باشد يعنى كسيكه در ستودن خدا از ديگران برتر است و يا كسيكه در ستوده بودن
از ديگران بالاتر است. در اين صورت حضرت عيسى از صفت آنحضرت نيز خبر داده است
چنانكه آيه 157 سوره اعراف وصف آنحضرت را از تورات و انجيل نقل ميكندالرَّسُولَ النَّبِيَّ
الْأُمِّيَّ الَّذِي يَجِدُونَهُ مَكْتُوباً عِنْدَهُمْ فِي التَّوْراةِ وَ
الْإِنْجِيلِ يَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهاهُمْ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ
يُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّباتِ وَ يُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبائِثَ وَ يَضَعُ
عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَ الْأَغْلالَ الَّتِي كانَتْ عَلَيْهِمْ ....
و ممكن است مراد فقط اسم آنحضرت باشد چنانكه «اسْمُهُأَحْمَدُ»قرينه آن است در اين صورت بايد دانست كه محمد و احمد هر دو از نامهاى
مشهور آنحضرت است حضرت ابو طالب صلوات اللّه و سلامه عليه در اشعار خود در باره
آنحضرت ميگويد:
ا لم تعلموا انّا وجدنامُحَمَّداً
رسولا كموسى خطّ فى
اوّل الكتب
و لقد علمت بانّ دينمُحَمَّدٍ
من خير اديان البريّة
دينا
لقد اكرم اللَّه النّبىّمُحَمَّداً
فأكرم خلق اللّه فى
النّاسأَحْمَدُ
و شق له من اسمه ليُجِلَّه
فذو العرشمَحْمُودٌو
هذامُحَمَّدٌ
لعمرى لقد كلّفت وجدا بِأَحْمَدَ
و أحببته حبّ الخليل
المواصل
(الغدير ج 7 ص 332- 340) چنانكه مىبينيم هر دو نام را در اشعار خود
آورده است.
در مجمع البيان ذيل آيه ما نحن فيه از يك شاعر نقل ميكند.
صلّى الإله و من يحفّ بعرشه
و الطّيّبون على
المباركأَحْمَدَ
طبرسى و ابن كثير در تفسير خود از صحيح بخارى از حضرت رسول (ص) نقل
ميكنند كه فرمود: براى من نامهائى است منم محمد، منم احمد، منم ماحى ...