بصفت است زيرا سوزاندن صفت آتش است معنى آيه چنين ميشود:

ميگوئيم بچشيد عذاب سوزان يا عذاب آتش را.

حرك: حركت: ضدّ سكون. و آن انتقال جسم است از مكانى بمكانى و گاهى باستحاله نيز گفته ميشود خواه در زيادت اجزاء باشد يا در نقصان آن (مفردات) مثل رسيدن سيب و پوسيدن آن‌ لا تُحَرِّكْ‌ بِهِ لِسانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ إِنَّ عَلَيْنا جَمْعَهُ وَ قُرْآنَهُ فَإِذا قَرَأْناهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ‌ قيامت: 16 زبان خويش بتلاوت قرآن مجنبان تا بآن عجله كنى كه جمع كردن و فراهم آوردن آن بعهده ماست و چون آنرا بخوانيم قرائت آنرا تبعيّت كن.

در سوره طه آيه 114 هست‌ وَ لا تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ مِنْ قَبْلِ أَنْ يُقْضى‌ إِلَيْكَ وَحْيُهُ وَ قُلْ رَبِّ زِدْنِي عِلْماً در خواندن قرآن پيش از آنكه وحى آن تمام شود شتاب نكن و بگو پروردگارا مرا دانش افزاى.

مجمع البيان گويد: عجله آن است كه كار را پيش از وقت بخواهيم و سرعت آنست كه در اوّل آن انجام دهيم.

در الميزان هست: اين آيه مؤيد آنست كه در روايات آمده قرآن علاوه از نزول تدريجى يك نزول دفعى دارد كه بآنحضرت يكجا نازل شده است و پيش از نزول تدريجى علم مختصرى بآن داشت و از عجله در آن پيش از نزول تدريجى نهى شده است (نقل بمعنى) بقيّه مطلب در (ن ز ل) ديده شود اين لفظ فقط يكبار در قرآن آمده است.

حرام: ممنوع. (مفردات) ضدّ حلال (صحاح- اقرب) وَ لا تَقُولُوا ... هذا حَلالٌ وَ هذا حَرامٌ‌ نحل: 116 نگوئيد اين حلال و اين ممنوع است.

حرام گاهى حرام تكليفى است مثل‌ وَ أَحَلَّ اللَّهُ الْبَيْعَ وَ حَرَّمَ‌ الرِّبا بقره: 275 إِنَّما حَرَّمَ‌ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَ الدَّمَ وَ لَحْمَ الْخِنْزِيرِ بقره:

173.