بقره: 279 در اذن گذشت كه هر گاه «اذن» با
باء متعدى شود بمعنى علم است معنى آيه اين است:
يقين كنيد بجنگ با خدا و رسول.
إِنَّما جَزاءُ الَّذِينَيُحارِبُونَاللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ
يَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَساداً أَنْ يُقَتَّلُوا أَوْ يُصَلَّبُوا أَوْ
تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَ أَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلافٍ أَوْ يُنْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ
...مائده:
33 كسانيكه با خدا و رسول محاربه ميكنند و در زمين بفساد ميكوشند سزايشان فقط اين
است كه كشته شوند و يا بر دار شوند، يا يكى از دستها و يكى از پاهايشان بعكس
يكديگر بريده شود، يا از آن سرزمين تبعيد شوند.
محارب و حدّ او
محارب در مكتب اهل بيت عليه السّلام كسى است كه سلاح بدست گيرد و نا
امنى ايجاد كند (ياغى) خواه در شهر باشد يا در خارج آن امام باقر و صادق عليهما
السّلام فرمودهاند:
جزاء محارب بقدر استحقاق اوست پس اگر مرتكب قتل شده، كشته ميشود و
اگر قتل نفس كرده و مال هم گرفته است حدّ او كشتن و بر دار زدن است. و اگر مال
مردم را گرفته و قتل نفس نكرده است جزايش بريدن يك دست و يكپاى است بعكس يكديگر. و
اگر فقط راه را نا امن كرده سزايش تبعيد است. از آن شهر بشهر ديگر تبعيد ميشود تا
توبه كند. (مجمع البيان) بقيّه مطلب در «صلب» ديده
شود.
فَنادَتْهُ الْمَلائِكَةُ وَ هُوَ قائِمٌ يُصَلِّي فِيالْمِحْرابِآل عمران: 39 ملائكه زكريّا را ندا
كردند در حاليكه او در محراب ايستاده نماز ميخواند. محراب كه جمع آن محاريب است
چهار بار در قرآن مجيد آمده است مجمع البيان گويد: