برگردانى؟ «أَلْقِعَصاكَ فَإِذا هِيَ تَلْقَفُ مايَأْفِكُونَ»اعراف:
117 عصايت را بيانداز، پس آنگاه عصا، آنچه بدروغ مىساختند ميگرفت، «وَيْلٌلِكُلِأَفَّاكٍأَثِيمٍ»جاثيه: 7، واى بر هر دروغساز
گناهكار، افّاك صيغه مبالغه است.
«قاتَلَهُمُاللَّهُ أَنَّىيُؤْفَكُونَ»منافقون:
4، خدا آنها را بكشد از حق و خدا، بكجا برگردانده ميشوند «إِنَّكُمْلَفِي قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ،يُؤْفَكُعَنْهُ مَنْأُفِكَ»ذاريات:
8- 9 ظاهر معنى آيه اين است كه: شما اهل مكّه در باره قرآن و آورنده آن سخن
گوناگون داريد: برگردانده ميشود از ايمان بآن، هر كه برگردانده شود از تفكّر و
تدبّر صحيح. بنظر ميايد كه تقدير آن چنين باشد «يُؤْفَكُعن الايمان بالقرآن. منأُفِكَعن التدبّر و التفكّر» مؤيد اين احتمال آيات ما قبل و ما بعد است كه
تفكّر در موجودات طبيعت را بميان كشيده است.
«وَالْمُؤْتَفِكَةَأَهْوى»النجم: 53 «وَجاءَ فِرْعَوْنُ وَ مَنْ قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكاتُبِالْخاطِئَةِ»حاقّه: 9 مؤتفكات، در لغت بمعنى
بادهائى است كه از مسير خود برميگردند و محل وزيدن خود را عوض ميكنند و يا
زمينهائيكه زير و رو ميشوند. و ظاهرا مراد از آن در قرآن شهرهاى ويران و زير و رو
شده است نظير شهرهاى لوط و غيره معنى آيه اول: مؤتفكه (قراء زير و رو شونده) را
ساقط كرد.
[داستان
افك]
حديث افك كه در سوره نور از آيه 11 تا آيه 26 بآن اشاره شده و از طرف
خدا تكذيب گرديده و احكام و نصايحى نيز در آن ضمن، گفته شده است، دروغى بود كه
منافقان آنرا شهرت دادند و خاطر شريف حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم را
بدرد آوردند، آيات وحى آنرا تكذيب كرد و چند نفر از جمله عبد اللَّه بن أبىّ، مسطح
بن أثاثه، حسّان بن ثابت و حمنة خواهر زينب دختر جحش در آن افتراء تازيانه خوردند
(حدّ قذف) و قضيّه خاتمه