بيش نيستند ولى اختلاف كردند.

در آيه ما نحن فيه معنى چنين ميشود:

مردم يك امت‌اند پس خداوند براى رفع اختلاف و ايجاد نظم پيامبران را بر انگيخت تا يگانگى و وحدت آنها حفظ شود.

ولى بنظر من در آيه ما نحن فيه «كان» دلالت بماضى و گذشته دارد و از حال بشر اوّلى حكايت ميكند.

در مجمع از امام باقر عليه السّلام نقل فرموده:

«قَالَ: كَانُوا قَبْلَ نُوحٍ‌ أُمَّةً واحِدَةً عَلَى فِطْرَةِ اللَّهِ لَا مُهْتَدِينَ وَ لَا ضُلَّالًا فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ‌».

از اين روايت نيز ميشود عدم نبوّت آدم اوّلى را بدست آورد.

در نهج البلاغه خطبه اول فرموده:

«وَ اصْطَفَى سُبْحَانَهُ مِنْ وُلْدِهِ أَنْبِيَاءَ ...».

ميشود گفت: خودش پيمبر نبود و پيامبران از فرزندانش مبعوث شدند. ولى كلام امام عليه السّلام از اين هم آبى نيست كه خودش پيغمبر بود أنبيائى هم از فرزندانش مبعوث گرديدند گر چه ظهور اوّلى قوى‌تر است.

بعضى‌ها از آيه: «إِنَّ اللَّهَ اصْطَفى‌ آدَمَ‌ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْراهِيمَ وَ آلَ عِمْرانَ عَلَى الْعالَمِينَ» آل عمران: 33 استفاده كرده و گفته‌اند انسان بر آدم سبقت دارد و آدم فرد بخصوصى است و ابو البشر نيست و از ميان انسان‌ها مبعوث شده زيرا خداوند براى بعثت‌ آدم‌ و نوح يك‌ «اصْطَفى‌» فرموده چنانكه نوح از ميان مردمان برخاسته آدم هم از ميان جمعيّتى مبعوث شده است.

نتيجه اين ميشود كه او اوّلين پيغمبر است ولى اوّلين بشر نيست و از اين ميشود بدست آورد كه بشر اوليّه پيغمبر نبوده و پيامبران بعدا مبعوث شده‌اند.

اينكه گفته‌اند: آدم ابو البشر نيست ظاهرا مخالف آيه: «إِنَّ مَثَلَ عِيسى‌ عِنْدَ اللَّهِ كَمَثَلِ‌ آدَمَ‌ خَلَقَهُ مِنْ تُرابٍ ...» آل عمران: 59 است كه آدم را بشر اوّلى و ابو البشر معرفى ميكند.

از طرف ديگر: اصطفاء لازم نگرفته حتما از ميان مردم باشد