است، بيت عتيق يعنى خانه محترم اين وجه از دو وجه گذشته بهتر است و مؤيّد آن كلمه حرام است كه در بعض آيات صفت بيت واقع شده مثل‌ «جَعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ‌ الْحَرامَ قِياماً لِلنَّاسِ» مائده: 97 و حرام چنانكه ميدانيم بمعنى محترم است.

5- كلمه بيت در قرآن در بيوت مردم و حشرات و چادر و غيره بكار رفته است مثل‌ «وَ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ جُلُودِ الْأَنْعامِ‌ بُيُوتاً» نحل: 80 «وَ أَوْحى‌ رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِي مِنَ الْجِبالِ‌ بُيُوتاً» نحل: 68 «كَمَثَلِ الْعَنْكَبُوتِ اتَّخَذَتْ‌ بَيْتاً» عنكبوت: 41.

6- «وَ لَيْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُيُوتَ‌ مِنْ ظُهُورِها وَ لكِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقى‌ وَ أْتُوا الْبُيُوتَ‌ مِنْ أَبْوابِها» بقره: 189.

اهل تفسير گفته‌اند: در جاهليّت اشخاص محرم ماداميكه در حال احرام بودند بمنازل خود نقبى زده و از آن داخل ميشدند و آنرا كار خوب مى‌پنداشتند، در مجمع البيان آنرا از ابى جارود از امام باقر عليه السّلام نقل كرده است.

بنا بر اين، آيه ميگويد خوبى آن نيست كه بخانه‌ها از عقب آنها در آئيد بلكه خوبى در تقوى است و بمنازل از درهاى آنها در آئيد.

و در وجه ربط ما بعد آيه با ما قبل آن كه ميگويد «يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْأَهِلَّةِ قُلْ هِيَ مَواقِيتُ لِلنَّاسِ وَ الْحَجِّ» گفته‌اند: چون در ما قبل از حجّ ياد شده بدان مناسبت اين عادت بد ذكر و ردّ آن تذكّر داده شده است.

در اخبار اهل بيت عليهم السلام كه در تفسير عياشى و غيره نقل شده‌ «وَ أْتُوا الْبُيُوتَ‌ مِنْ أَبْوابِها» باتيان امور از وجوه شرعى معنى شده و نيز نقل شده:

«آلُ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ أَبْوَابُ اللَّهِ وَ سَبِيلُهُ وَ الدُّعَاةُ إِلَى الْجَنَّةِ وَ الْقَادَةُ إِلَيْهَا وَ الْأَدِلَّاءُ عَلَيْهَا إِلَى يَوْمِ الْقِيمَةِ».

7- نا گفته نماند از اينكه نقل شد: بيت بمعنى مسكن است خواه از سنگ باشد يا پارچه و از اينكه در معنى «دار» ميگويند: محلّى است‌