مُتَفَرِّقَةٍ» يوسف: 67، از يك در وارد نشويد و از درهاى متفرق وارد شويد.

اين كلمه شامل تمام امكنه است گويند: باب البيت، باب- الدار، باب المدينة.

و چون باب وسيله وصول و دخول بمحل است گويند: اين علم باب فلان علم است يعنى با اين ميتوان بآن رسيد و از اينجاست كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمود

«أَنَا مَدِينَةُ الْعِلْمِ وَ عَلِيٌ‌ بَابُهَا».

راغب در معنى آن گويد: بوسيله على بشهر علم رسيده ميشود.

على هذا در آيه‌ «فَتَحْنا عَلَيْهِمْ‌ أَبْوابَ‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ» انعام: 44 بايد گفت: وسائل مراد است يعنى:

وسائل رسيدن بهر شى‌ء را در اختيارشان قرار داديم.

«فَفَتَحْنا أَبْوابَ‌ السَّماءِ بِماءٍ مُنْهَمِرٍ» قمر: 11، درهاى آسمان را با آبيكه ميريخت گشوديم. ظاهرا در اينجا «ابواب» براى نشان دادن كثرت ريزش آب است گوئى آسمان براى ريختن آب درها شده بود.

«وَ فُتِحَتِ السَّماءُ فَكانَتْ‌ أَبْواباً» نباء: 19، اين آيه در بيان احوال آخرت است گويا مراد از آن اين باشد كه در آنروز آسمان بطورى مفتوح و منبسط ميشود كه همه جايش باب ميگردد و در نتيجه آسمانى نميماند.

بُور: بوار در اصل بمعنى كساد است‌ «يَرْجُونَ تِجارَةً لَنْ‌ تَبُورَ» فاطر: 29، اميدوارند بتجارتى كه هرگز كساد نميشود. طبرسى در ذيل آيه 18: فرقان، گويد اصل آن از «بارت السلعة تبور اذا كسدت فلا تشترى» است گويا كه متاع باقى ماند و فاسد شد.

راغب گويد: بَوَار معنايش كساد بيشتر است و چون كساد موجب فساد است و گويند «كسد حتّى فسد» لذا از هلاكت با بوار تعبير مياورند.

على هذا اگر بوار را هلاكت معنى كنيم ترجمه بلازم معناست‌ «وَ مَكْرُ أُولئِكَ هُوَ يَبُورُ» فاطر: 10، و مكر