كَفَرُوا مِنْ قَبْلُ قاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ» توبه: 30.

اين آيه از سه جهت قابل دقّت است.

اوّل: عزير است كه يهود او را عزرا خواند، اين كلمه بهنگام تعريب تغيير يافته چنانكه «يسوع» به «عيسى» و يوحنّا به «يحيى» تغيير يافته است، و عزرا همان است كه دين يهود را تازه كرد و اسفار تورات را پس از آنكه در غائله بخت‌نصر از بين رفت، جمع كرد و نوشت و از كوروش پادشاه ايران اجازه خواست و بنى اسرائيل را بفلسطين باز گردانيد و آن در حدود 457 سال قبل از ميلاد بود على هذا در مقابل اين خدمت او را پسر خدا خواندند (الميزان).

دوّم: ظاهر آن است كه يهود عزير را پسر حقيقى خدا ميدانستند و بعنوان شرافت اين سخن نميگفتند! زيرا اين مطلب در رديف ابن اللَّه بودن عيسى آمده و عيسى را، نصارى پسر واقعى خدا ميدانند.

بطور كلّى در باره عيسى گفته‌اند كه او خدا و پسر خدا و يكى از سه خداست، قرآن ميگويد «لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِيحُ‌ ابْنُ‌ مَرْيَمَ» مائده: 17 و 72 «وَ قالَتِ النَّصارى‌ الْمَسِيحُ‌ ابْنُ‌ اللَّهِ» توبه: 30 «لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قالُوا إِنَّ اللَّهَ ثالِثُ ثَلاثَةٍ» مائده 73 معلوم ميشود كه نصارى در باره عقيده بعيسى سه فرقه شده‌اند: فرقه‌اى او را خدا و فرقه‌اى پسر خدا و فرقه‌اى يكى از سه خدا (كه در عين حال يكى‌اند) دانسته‌اند خلاصه آنكه چون ابن اللَّه بودن عزير در رديف ابن اللَّه بودن مسيح آمده است، ميفهميم كه يهود عزير را پسر واقعى خدا ميدانستند و گر نه در رديف عيسى نميامد و هر دو بيك چوب رانده نميشد، زيرا ميان اينكه احتراما بگوئيم فلانى پسر خداست و اينكه بگوئيم فرزند واقعى خداست فرق از زمين تا آسمان است.

در الميزان ذيل آيه ما نحن فيه فرموده: اينكه يهود عزير را ابن اللَّه گفته‌اند نميدانيم كه مانند ابن اللَّه‌