250 چون
براى جالوت و لشگريان او آشكار شدند، گفتند: پروردگارا ما را پايدار گردان.
ناگفته نماند: بروز چون با الى و من متعدّى شود معنى خروج ميدهد،
گوئيم «بَرَزَإِلَيْهِ» يعنى بسوى او خارج شد «بَرَزَمن عنده» يعنى از نزد او خارج شد،
و اين دو معنى با معنى اوّل مخالف نيست مثل «لَبَرَزَالَّذِينَ كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقَتْلُ إِلى مَضاجِعِهِمْ»آل عمران: 154 هر آينه آنانكه مرگ
برايشان نوشته شده بسوى قتلگاهشان خارج ميشدند و مثل «فَإِذابَرَزُوامِنْ عِنْدِكَ»نساء: 81 چون از نزد تو خارج شوند.
«يَوْمَهُمْبارِزُونَلا يَخْفى عَلَى-
اللَّهِ مِنْهُمْ شَيْءٌ»غافر: 16 روزى آنها آشكاراند چيزى از آنها بر خدا پوشيده نيست، آيه
دلالت بر بروز اسرار و اعمال دارد بطوريكه همه چيز مردم آشكار و علنى خواهد شد
نظير آيهى «يَوْمَتُبْلَى السَّرائِرُ فَما
لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَ لا ناصِرٍ»طارق: 9- 10
برزخ:واسطه و حايل ميان دو چيز. «بَيْنَهُمابَرْزَخٌلا يَبْغِيانِ»رحمن: 20 ميان آندو حايلى است كه تجاوز نميكنند. «وَمِنْ وَرائِهِمْبَرْزَخٌإِلى يَوْمِ
يُبْعَثُونَ»مؤمنون:
100 از
پس آنان برزخى هست تا روزيكه برانگيخته ميشوند. عالم مرگ را برزخ گوئيم چون ميان
زندگى دنيا و آخرت واسطه است.
راجع به برزخ ميان دو دريا به «بحر» رجوع
شود. طبرسى در مجمع البيان در تفسير «مَرَجَالْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيانِ، بَيْنَهُمابَرْزَخٌلا يَبْغِيانِ»رحمن: 19 ميگويد: از سلمان و سعيد
بن جبير و سفيان ثورى نقل شده كه دو دريا على و فاطمه