نا گفته نماند بنا بر استعمال قرآن مجيد، و گفته اهل لغت، اهل در صورتى استعمال ميشود كه ميان يكعده افراد، پيوند جامعى بوده باشد مثل پدر، شهر، كتاب، علم و غيره و ميان جامع و آن افراد انسى و الفتى لازم است و كلمه اهل بآن جامع اضافه ميشود مثل اهل الكتاب. اهلى:

در مقابل وحشى است كه بمعنى كنار و نا آشناست.

قرآن كريم آنانرا كه با پيغمبرى هم عقيده باشند و باو ايمان آورند اهل او و ذرّيّه او ميداند و كسانى را كه فرزند نسبى وى باشند در صورت ايمان نياوردن از اهل او بيرون ميداند در باره حضرت نوح آمده كه: نوح بعد از طوفان و غرق شدن پسرش گفت: «رَبِّ إِنَّ ابْنِي مِنْ‌ أَهْلِي‌ وَ إِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ» هود: 45 يعنى خدايا پسرم از اهل من است و وعده تو حق است وعده داده بودى كه اهل مرا از غرق نجات دهى پس چرا پسرم غرق شد؟ خدا در جواب فرمود «إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ‌ أَهْلِكَ‌» هود: 46 يعنى او حتما از اهل تو نيست او عمل غير صالح است.

در اينجا ملاحظه ميكنيم كه فرزند نوح در اثر كفر از اهل او خارج ميشود و در جاى ديگر چنين آمده‌ «فَأَنْجَيْناهُ وَ مَنْ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ ثُمَّ أَغْرَقْنا بَعْدُ الْباقِينَ» شعراء: 119 و 120 اين دو آيه صريح‌اند در اينكه نوح و آنانكه با او بودند همه نجات يافتند و ديگران همه هلاك شدند و در سوره صافات آمده‌ «وَ نَجَّيْناهُ وَ أَهْلَهُ‌ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ وَ جَعَلْنا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْباقِينَ‌ ... ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ» آيه 76- 77- 82 در اينجاست كه پيروان نوح، اولاد او و اهل او شمرده شده‌اند، ميگويد: فقط فرزندان او را باقى گذارديم حال آنكه در دو آيه قبل خوانديم تمام آنانكه با او بودند نجات يافتند، ميگويد او و اهل او را از غصّه بزرگ نجات داديم حال آنكه تمام پيروان او را نجات داد، در جاى ديگر آمده‌ «فَنَجَّيْناهُ وَ أَهْلَهُ‌ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ‌