خدا و اهل بيت من، اگر بآندو چنگ بزنيد و از آندو پيروى كنيد اصلا گمراه نخواهيد شد آندو تا دميكه در حوض كوثر پيش من آيند از هم جدا نمى‌شوند.

«انّى تارك فيكم الثقلين كتاب اللَّه و عترتى اهل بيتى ما ان تمسّكتم بهما لن تضلّوا ابدا انّهما لن يفترقا حتى يردا علىّ الحوض» [1].

اين همه سفارش و توصيه و آنهمه اهميّت و تلاش براى آن بود كه قرآن ضامن سعادت و رفاه هر دو جهان است، مضامين قرآن و جهش مسلمين در صدر اوّل شاهد گوياى اين مطلب است. ولى مع الوصف ما مسلمانان از قرآن مجيد كه‌ «هُدىً لِلنَّاسِ» است بطور كامل استقبال نكرديم و با آن قلوب خويش را منوّر ننموديم و از «وَ أَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ» بى‌بهره مانديم و از جهان بينى آن فاصله گرفتيم. كدام عامل سبب شد كه اكثريّت ما از دانستن قرآن بدور مانديم و اقليّتى هم فقط بفرا گرفتن تلاوت آن اكتفا كرديم بى‌آنكه از معانيش مطلع گرديم؟!!!.

يكى از بزرگترين وظائف مسلمين در حال حاضر ترويج قرآن و تعليم و تعلّم قرآن و رو آوردن بقرآن است. در اين باره وظيفه فقهاء و علماء و مسلمانان بيدار از ديگران سنگينتر است بايد كارى كرد و وضعى پيش آورد كه مسلمان بيدار گردند و بكتاب عزيز خدا رو آورند. بايد در