گرفت بقرآن رو آوريد

«اذا التبست عليكم الفتن كقطع الليل المظلم فعليكم بالقرآن ...» [1].

ميفرمود: خانه‌هاى خود را با تلاوت قرآن منوّر گردانيد

«نوّروا بيوتكم بتلاوة القرآن ...» [2].

ميفرمود: فرزندانتان را بر سه چيز پرورش دهيد: دوستى پيغمبرتان، دوستى اهل او و تلاوت قرآن‌

«ادّبوا اولادكم على ثلث خصال حبّ نبيّكم و حبّ اهل بيته و تلاوة القرآن ...».

(الجامع الصغير- ادب).

قرآن محبوب وى بود از قرائت و استماع و تلقين آن لذت مى‌برد و سير نميشد، خداوند باو دستور داده بود كه قرآن را بتأنّى و دقّت بخواند «وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلًا» مزمّل: 4 هر شب پيش از خواب مسبّحات را ميخواند و ميگفت: در آنها آيه‌اى هست كه از هزار آيه بهتر است‌ [3] حذيفه گويد با رسول خدا نماز خواندم سوره بقره را شروع كرد، چون بآيه عذاب ميرسيد از عذاب بخدا پناه مى‌برد، بآيه رحمت كه ميرسيد از خدا رحمت ميخواست، چون بآيه تسبيح ميرسيد خدا را تسبيح ميگفت و چون فارغ شد اين دعا را كه هميشه در ختم قرآن ميخواند، بخواند

«اللهمّ ارحمنى بالقرآن و اجعله لى اماما و نورا و هدى و رحمة ...» [4].

پيداست كه در خواندن آن سوره مفصّل در نماز چه صبر و ثباتى از خود نشان داده است!! با آنكه قرآن را خود بديگران تعليم ميكرد خوش داشت از ديگران بشنود، شبى تلاوت ابن مسعود را استماع كرد بعد فرمود: هر كه خواهد قرآن را همانطور كه نازل شده بآرامى بخواند مثل ابن امّ عبد تلاوت كند [5]