اين بود بخشى از موارد مقايسه تفسير روض الجنان، با تبيان و مجمع البيان، در قسمت معانى لغات و ريشه واژه ها. از اين مقايسه به دست آمد كه روض الجنان به طور كلّى، گوى سبقت را از دو تفسير فوق ربوده و مجال وسيع ترى را پيموده و به نظر مى رسد كه در ابعاد ديگر هم از دو تفسير اگر جلو نباشد، عقب نمانده است. ولى متأسفانه اين تفسير با اين جامعيّت و پختگى مهجور و متروك مانده، تا آن جا كه كمتر از آن سخن به ميان مى آيد و حتّى بسيارى از ارباب علم و فضيلت اين تفسير را در كتابخانه خود ندارند. شايد يك جهت مهجور بودن اين تفسير اين باشد كه مانند تبيان و مجمع البيان عربى نيست كه مطلوب علماء و دانشوران باشد. معمولاً كتابى كه علماء و بزرگان مورد توجّه قرار دهند، كم كم مشهور مى گردد و مردم ديگر نيز به آن روى مى آورند.
به هر حال اين تفسير گنجى است كه همگان مى توانند از آن فايده برند چه فقهاء و علماء و چه ارباب ادب و فلاسفه و عرفاء و غيرهم، مخصوصاً متنى مربوط به نهصد سال قبل با اين همه فوايد و برجستگيها، سزاوار تحسين است و بدون تعصّب بايد به آن رجوع كرد و از آن بهره برد. تأكيد بر اهميّت اين تفسير به آن معنى نيست كه تبيان و مجمع البيان كنار گذاشته شوند؛ بلكه بايد به آن دو تفسير هم به ديده احترام نگريست و از آنها بهره گرفت؛ زيرا خودِ مصنّفِ روض الجنان، از تبيان متأثّر بوده و در تصنيف خود از آن استفاده كرده است.
در پايان يك نكته را ناچارم به قلم آورم و آن اينكه بعضى با وجود فضل و ادّعاى صاحب نظر بودن و با وجود پركار بودن، اين زحمت را به خود نمى دهند كه لااقل مقدارى از اين تفسير را مرور كنند؛ بلكه وقتى سخن از اين تفسير به ميان مى آيد، فوراً زبان به انتقاد مى گشايند و تفسير را كم ارزش معرّفى مى كنند و اين خود براى ارباب فضيلت نقصى است. باشد كه دوستان از ابعاد ديگر نيز، اين تفسير را مورد نظر قرار دهند و در معرّفى اين مصنّف عالى مقدار و كتاب گرانقدر او كوشش بسزا مبذول دارند.