در دست است[1]، هرچند با
خيانت برخى از ايشان در هدايت نيروهاى عباسى به مدينه، نفس زكيه به قتل رسيد.[2] برجستگان غفارى ابوذر از نخستين مسلمانان و از اركان اربعه
شيعه و همسرش ليلى (به قولى اميه، امه يا آمنه) دختر ابوصلت[3] در شمار
راويان حديث نبوى بودند. از ديگر محدثان مىتوان به ابو الاحوص[4]، ابو
حازمتمار[5]، ابوالغصن ثابتبن قيس[6]، صالحبن
كيسان (فقيه، محدث، و استاد عمر بن عبد العزيز)[7]، نافع بن
عباس[8]، عمرو بن سعد فدكى[9] و صخر بن
اسحاق حجازى[10] كه همگى از مواليان غفارى بودند اشاره كرد. آبىاللحم غفارى از اشراف و شاعران عصر جاهلى
و اسلام و از شهداى حنين (سال هشتم)، ايماء بن رحضه، بزرگ و نماينده غفاريان و به
قولى پرچمدار بنو غفار در فتح مكه، ابورُهم از مهاجران و سرپرست شتران شيرى رسول
خدا، و مأمور فراخوانى غفار براى شركت در فتح مكه و تبوك و ابوسريحه از اهل صفه و
از ياران امام مجتبى عليه السلام از ديگر برجستگان غفارى به شمار آمدهاند. ام شريك دختر جابر[11] و اسماء
دختر نعمان[12] نيز در شمار همسران پيامبر از تيره[1] . تاريخ طبرى، ج 6، ص 207، 212
[2] . همان، ص 217، 218
[3] . تهذيب التهذيب، ج 21، ص 352
[4] . ميزان الاعتدال، ج 4، ص 487؛ التاريخالكبير، ج 9، ص 7
[5] . مشاهير، ص 129؛ تهذيب التهذيب، ج 21،ص 56
[6] . التاريخ الكبير، ج 2، ص 167؛ الجرحوالتعديل، ج 2، ص 456
[7] . الجرح والتعديل، ج 4، ص 410؛ مشاهير،ص 216
[8] . الجرح والتعديل، ج 8، ص 453؛ تهذيبالتهذيب، ج 10، ص 362
[9] . تاريخ الكبير، ج 6، ص 340؛ الجرحوالتعديل، ج 6، ص 236؛ تهذيب الكمال، ج 22، ص 33
[10] . تهذيب التهذيب، ج 4، ص 360
[11] . تهذيب التهذيب، ج 4، ص 360
[12] . المستدرك، ج 4، ص 34