دودان بن اسد و ثعلبة بن دودان در مكه با بنى
عبد شمس بن عبد مناف همپيمان بودند[1] و شايد به دليلهايى چون داشتن روابط
نسبى[2]، مناسباتشان با پيامبر حسنه بود. از ميان آنان عبدالله،
عبيدالله، و زينب (همسر پيامبر[3]) فرزندان جحش اسدى[4] كه عمه
زادگان رسول خدا بودند بيش از ديگران به چشم مىخورند. اينان از نخستين مسلمانان و
از مهاجران به حبشه[5] بودند. اين گروه از مسلمانان بنىاسد با هجرت پيامبر
به يثرب، چون ساير مؤمنان به آن شهر مهاجرت كردند. سعيدبن رُقيش از كسانى بود كه
با خانوادهاش به مدينه مهاجرت كرد.[6] به نقل ابن حبيب بغدادى در غزوه بدر
درصد قابل توجهى از مهاجران اسدى بودند.[7] عبدالله بن جحش (به
نقلى اولين غنيمتى كه براى پيامبر صلى الله عليه و آله آورده شده به دست وى بود)[8]، عكاشة بن
محصن (كسى كه چون شمشيرش در نبرد با دشمنان شكست، رسول خدا سلاح خود را بدو عطا
كرده، درباره وى دعا كرد)[9] و ابوسنان بن وهب نيز در حديبيه اولين
كسى دانسته شده كه با رسول خدا بيعت كرد و گفت: اى رسول خدا! با تو به پيروزى يا
شهادت بيعت مىكنم و ديگران هم با اين شرط با آن حضرت بيعت كردند.[10] سنان بن ابى
سنان و شجاع بن وهب (سفير پيامبر در سال ششم نزد حارث بن ابى شمرحاكم غسّان[11]) از جمله
حاضران در نبرد بدر به شمار آمدهاند.[12] اينان در ديگر غزوات
نيز داراى نقش بودند. ارتداد بنىاسد بنىاسد از قبايلى بودند كه در حيات رسول خدا
مرتد شدند.[13] طليحة بن خويلد اسدى[1] . السيرةالنبويه، ج 2، ص 501؛ الطبقات،ابن خياط، ص 623؛ الطبقات، ابن سعد، ج 3، ص 65؛ ج 8، ص 192
[2] . المحبر، ص 87
[3] . المحبر، ص 86؛ جمهرة انساب العرب، ص191
[4] . السيرةالنبويه، ج 1، ص 324
[5] . الاستيعاب، ج 5، ص 7- 14
[6] . اسدالغابه، ج 2، ص 305
[7] . المحبر، ص 87
[8] [9] 8-. المحبر، ص 86
[10] . همان، ص 87
[11] . الطبقات، ابن سعد، ج 1، ص 200؛ تاريخابن خياط، ص 47، 62؛ اسدالغابه، ج 2، ص 386
[12] . المغازى، ج 1، ص 154؛ السيرةالنبويه،ج 2، ص 679
[13] . غررالتبيان، ص 248؛ مبهمات القرآن، ج1، ص 403؛ التكميل والاتمام، ص 114- 115