فرستادگان ابوعامر و
انتظار آمدن وى با سپاه شام باشد.[1] بنابه روايتى از امام كاظم عليه السلام منافقان مدينه پس از وفات
سعدبنمعاذ و پس از عزيمت پيامبر به تبوك، براى رياست ابوعامر بر خود، از يكديگر
بيعت گرفتند؛[2] 2. از عكرمه نقل شده كه
مراد از «قَومًا كَفَروا بَعدَ ايمنِهِم»
در 86 آلعمران/ 3 كه خداوند از عدم هدايت آنان خبر داده، 12 نفر از جمله ابوعامر
بودند؛[3] ولى سياق آيه و آيات قبل از آن، اين
احتمال را تقويت مىكند كه آيه، درباره يهوديان بنىقريظه و بنىنضير باشد.[4] 3. در نقلى از ابنعباس
آمده است كه آيه 51 نساء/ 4 از ورود حيىّ* بناخطب و برخى يهوديان بنىنضير (بعد
از وادار شدن آنان به ترك مدينه از سوى پيامبر) و نيز ابوعامر بر قريش خبر مىدهد
كه براى تشويق آنان به جنگ با پيامبر صلى الله عليه و آله بدانجا رفته بودند و
مشركان را هدايت يافتهتر از مؤمنان دانستند.[5] 4 و 5. مراد از منافقان در
142 نساء/ 4 «مَرَدوا عَلَىالنّفاقِ
بر نفاق خو گرفتهاند»[6]
و در 101 توبه/ 9 عبداللهبنابى و ابوعامر و ... دانسته شده[7]؛ ولى با توجه به اسلام نياوردن
ابوعامر و عدم حضور وى در مدينه، نمىتواند مورد اشاره آيه باشد. 6. نيز گفته شده كه مراد
از «الَّذى ءاتَينهُ ءايتِنا فَانسَلَخَ مِنها فَاتبَعَهُ
الشَّيطنُ ...» در 175 اعراف/ 7 ابوعامر است؛[8] ولى باتوجه به مكّى بودن سوره اعراف، ظاهراً اين آيه بر وى تطبيق
شده و مراد آيه، بلعمبنباعورا يا اميةبنابىالصلت باشد.[9][1]. البداية و النهايه،ج 5، ص 17؛ التبيان، ج 5، ص 298 [2]. بحارالانوار، ج21، ص 257 [3]. جامعالبيان، مج3، ج 3، ص 461؛ الاتقان، ج 2، ص 325 [4]. جامعالبيان، مج3، ج 3، ص 462؛ المنار، ج 3، ص 362 [5]. جامعالبيان، مج3، ج 3، ص 188 [6]. همان، مج 4، ج 5،ص 449؛ مفحماتالاقران، ص 77 [7]. كشفالاسرار، ج 4،ص 206 [8]. مجمعالبيان، ج 4،ص 769فرهنگ و معارف قرآن، اعلام القرآن، 3جلد، مؤسسة بوستان كتاب - قم،چاپ: اول، 1385.اعلام القرآن ؛ ج1 ؛ص487 [9]. جامعالبيان، مج6، ج 9، ص 160- 163؛ التبيان، ج 5، ص 31- 32