اعلام القرآن - فرهنگ و معارف قرآن - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : اعلام القرآن نویسنده : فرهنگ و معارف قرآن جلد : 1 صفحه : 417

ابوذر، نخستين كسى بود كه پيامبر را به تحيّت اسلامى سلام گفت. [1] وى پس از پذيرش اسلام، از طرف حضرت به اخفاى دين و بازگشت به ديار خويش تا هنگام رسيدنِ فرمانِ هجرت، مأمور شد؛ امّا شوق او به اسلام و پيامبر، وى را به اظهار عقيده در ميان مشركان‌ [2] و اعتراض آنان‌ [3] كشاند؛ از اين‌رو مشكلاتى را متحمّل شد. [4] اوسپس به ديار خويش رفت و پس از جنگ احُد (يا خندق‌ [5]) به مدينه آمد و تا پايان حيات پيامبر صلى الله عليه و آله با حضرت بود. [6] در فتح مكّه، گويا پرچم بنى‌غفار را به دست داشت‌ [7] و در حنين، پرچم‌دار آنان بود؛ [8] گرچه بعضى او را در اين جنگ، جانشين پيامبر در مدينه دانسته‌اند. [9] وى در «عمرةالقضاء» [10] و غزوه «ذات‌الرقاع» نيز امامت جماعت مدينه به جاى پيامبر و جانشينى حضرت را برعهده داشت. [11] در جنگ تبوك، به سبب ضعف مركب، با تأخير و پياده به حضور حضرت رسيد. [12] پيامبر صلى الله عليه و آله در همين واقعه كه ابوذر به تنهايى از دوردست مى‌آمد، فرمود:
او تنها زندگى مى‌كند؛ تنها مى‌ميرد و تنها وارد بهشت خواهد شد. [13]
بر پايه روايتى از امام على عليه السلام پيامبردرباره ابوذر فرمود: آسمان بر كسى راست‌گوتر از ابوذر سايه نيفكنده و زمين، مانند او را حمل نكرده است، [14] صداقت ابوذر در بين عرب ضرب‌المثل شد. [15] پيامبر به ابوذر علاقه داشت و وى را يكى از 14 رفيق خود مى‌شمرد [16] و

[1]. صحيح مسلم، ج 8، ص368
[2]. الاستيعاب، ج 4، ص217
[3]. الطبقات، ج 4، ص170
[4]. الاستيعاب، ج 4، ص217
[5]. الطبقات، ج 3، ص419 و ج 4، ص 168
[6]. الاستيعاب، ج 1، ص321
[7]. المغازى، ج 2، ص819
[8]. همان، ج 3، ص 896 (9) (10) 9 و. مناقب، ج 1،ص 211
[11]. السيرة النبويه،ج 3، ص 203
[12]. المغازى، ج 3، ص1000؛ الطبقات، ج 2، ص 125
[13]. اختيار معرفةالرجال، ص 24؛ المغازى، ج 3، ص 1000
[14]. الامالى، ص 710؛الطبقات، ج 4، ص 172
[15]. العقدالفريد، ج3، ص 72
[16]. المعجم‌الكبير، ج6، ص 216

نام کتاب : اعلام القرآن نویسنده : فرهنگ و معارف قرآن جلد : 1 صفحه : 417

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست