بر مىكند: «و كَم قَصَمنا
مِن قَريَةٍ كانَت ظالِمَةً ... حَتّى جَعَلنهُم حَصيدًا خمِدين». برخى تفاسير
با اعتماد بر رواياتى از مفسران نخستين «حَصيدًا خمِدين» را به معناى
قتل عام با شمشير[1] و نه بر اثر نزول عذاب الهى[2] دانستهاند.
اين گروه، آيات مورد نظر را در مورد حمله بختنصر به «حضور» يا «حضوراء» در يمن به
سبب قتل پيامبرى به نام «شعيب بن ذى مهرم» تفسير كردهاند.[3] اندكى نيز
حضوراء را در حجاز از سوى شام بيان كردهاند.[4] مورخان
اسلامى نيز داستانهاى بسيارى در اين رابطه ارائه دادهاند[5]، به هر حال
ماجراى حمله بختنصر به حضوراء به احتمال زياد از گزارش سفر ارميا[6] مبنى بر
حمله بختنصر به حاصور و قيدار در باديه شرق فلسطين[7] اقتباس شده
و تشابه اسمى حاصور به حضوراء سبب اشتباه راويان اسلامى بوده است[8]؛ همچنين
اشاره به واداشتن بختنصر توسط ارميا براى حمله به حضوراء در برخى منابع اسلامى[9] و تشابه
بسيار گزارش عهد عتيق با برخى عبارات اينگونه روايات، اين فرضيه را قوت مىبخشد،
گذشته از اين، دورى مكانى فراوان بابل از يمن احتمال وقوع چنين حملهاى را تضعيف
مىكند.[10] منابع آثارالباقيه؛ الاحتجاج؛ اعلام القرآن؛
انوارالتنزيل و اسرار التأويل، بيضاوى؛ بابل تاريخ مصوّر؛ بحارالانوار؛ البدء و
التاريخ؛ البداية والنهايه؛ تاريخ ابن خلدون؛ تاريخ الامم و الملوك، طبرى؛ تاريخ
ايران باستان؛ تاريخ بابل از تأسيس سلطنت تا غلبه ايران؛ تاريخ تمدن (مشرق زمين
گاهواره تمدن)، تاريخ جامع اديان؛ تاريخ سيستان؛ تاريخ ملل قديم آسياى غربى؛ تاريخ
هرودت؛ تاريخ اليعقوبى؛ تجارب الامم؛ التعريف و الاعلام؛ تفسير التحرير و التنوير؛
تفسير عبد الرزاق؛[1] . تفسير عبدالرزاق، ج 2، ص 383؛جامعالبيان، مج 10، ج 17، ص 13؛ التبيان، ج 7، ص 235
[2] . التبيان، ج 7، ص 235؛ مجمعالبيان، ج7، ص 76
[3] . كشف الاسرار، ج 6، ص 216؛ تفسيرقرطبى، ج 11، ص 182؛ فتحالقدير، ج 3، ص 403- 404
[4] . فتح البارى، ج 8، ص 331
[5] . كتاب مقدس، ارميا، 49: 27- 28
[6] . تاريخ طبرى، ج 1، ص 326- 327؛ معجم مااستعجم، ج 2، ص 90؛ الكامل، ج 1، ص 271- 272
[7] . المفصل، ج 1، ص 350
[8] . قاموس كتاب مقدس، ص 308؛ المفصل، ج 1،ص 351
[9] . تفسير قرطبى، ج 11، ص 182
[10] . المفصل، ج 1، ص 352