انصار پذيرفتند و قرار ملاقات را در شب نيمه
ايام تشريق در محل منا گذاشتند و بيعت عقبه دوم صورت گرفت.[1] از آيات
ديگرى كه گفتهاند درباره عقبه نازل شده آيه «انَّ اللَّهَ
اشتَرى مِنَ المُؤمِنينَ انفُسَهُم وامولَهُم بِانَّ لَهُمُ الجَنَّةَ يُقتِلونَ
فى سَبيلِ اللَّهِ فَيَقتُلونَ ويُقتَلونَ وَعدًا عَلَيهِ حَقًّا فِى التَّورةِ
والانجيلِ والقُرءانِ ومَن اوفى بِعَهدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاستَبشِروا بِبَيعِكُمُ
الَّذى بايَعتُم بِهِ وذلِكَ هُوَ الفَوزُ العَظيم» (توبه/ 9، 111) است.
آن مؤمنان حاضر شدند در برابر وعده بهشت از پيامبر صلى الله عليه و آله همچون زنان
و فرزندان خود دفاع كنند.[2] سيد قطب اين آيات را حاكى از پيوند
ميان خدا و مؤمنان دانسته كه به سبب بيعت حاصل شده است.[3] برخى از
مفسران مقصود از «انصارَ اللَّهِ» را در آيه «يايُّهَا
الَّذينَ ءامَنوا كونوا انصارَ اللَّهِ كَما قالَ عيسَى ابنُ مَريَمَ
لِلحَواريّينَ مَن انصارى الَى اللَّهِ قالَ الحَواريّونَ نَحنُ انصارُ اللَّهِ
...» (صفّ/ 61، 14)، بيعت كنندگان عقبه دوم دانستهاند.[4] انتخاب نقباى دوازدهگانه پس از مراسم بيعت، آن حضرت از ميان آنان 12
نقيب به نامهاى اسيد بن حضير، ابوالهيثم ابن تيهان و سعدبن خيثمه بن حارث بن مالك،
هر سه نفر از اوس[5]، اسعدبن زراره بنعُدس[6]، سعدبن
ربيعبن عمرالانصارى[7]، عبدالله بن رواحه بن ثعلبه، سعد بن عباده بن
دُليم، منذر بن عمرو بن خُنيس، براء بن معرور بن صَخْر[8]، عبدالله بن
عمرو بن حرام بن ثعلبه، عبادة بن صامت[9]، رافع بن مالك بن
عجلان، 9 تن از خزرج را برگزيد و سالار آنان را اسعد بن زراره قرار داد و فرمود:
شما سر پرست و كفيل قوم خود[1] . الميزان، ج 9، ص 77
[2] . تفسير قرطبى، ج 8، ص 169؛ تفسيرثعالبى، ص 752؛ فى ظلال القرآن، ج 3، ص 1716
[3] . فى ظلال القرآن، ج 3، ص 1716
[4] . تفسير قرطبى، ج 8، ص 169
[5] . اسد الغابه، ج 6، ص 317؛ تاريخ ابىزرعه، ص 289
[6] . المصنف، ج 8، ص 588؛ فتحالبارى، ج 7،ص 221؛ المحبر، ص 269
[7] . الطبقات، ج 3، ص 523؛ الاستيعاب، ج 2،ص 156
[8] . السيرهالنبويه، ج 2، ص 86؛ انسابالاشراف، ج 1، ص 293
[9] . الطبقات، ج 3، ص 46