درباره اين 8 نفر نيز جز آنكه در چند روايت
شأن نزولى به صورت مبهم از آنها ياد شده و برخى تنها به نام آنها تصريح كردهاند
هيچ اطلاعى در دست نيست. ماوردى در شأن نزول آيات 52- 54 قصص/ 28 آن 8
نفر را چنين ياد مىكند: بحيرا، ابرهه، اشراف، عامر، ايمن، ادريس، نافع و تميم.
قرطبى در نقل ديگرى كه در ذيل آيه 82 مائده/ 5 آورده، از سه نام ثُمامه، قُثَم و
دريد به جاى عامر، نافع و تميم ياد كرده است.[1] ابناثير نيز در اسد الغابه با ترديد از مقاتل
يا فردى ديگر، آن 8 نفر را نام برده و به جاى عامر از تمّام ياد كرده است.[2] روايات شأن نزول 1. از قتاده نقل شده كه آيات 52- 54 قصص/ 28
در شأن 40 مسيحى كه همراه جعفر به مدينه آمدند نازل شده است كه 32 نفر از آنها از
حبشه و 8 نفر ديگر از شام بودند: «الَّذينَ ءاتَينهُمُ الكِتبَ مِن
قَبلِهِ هُم بِهِ يُؤمِنون* و اذا يُتلى عَلَيهِم قالوا ءامَنّا بِهِ انَّهُ
الحَقُّ مِن رَبّنا انّا كُنّا مِن قَبلِهِ مُسلِمين* اولكَ يُؤتَونَ اجرَهُم
مَرَّتَينِ بِما صَبَروا و يَدرَءونَ بِالحَسَنَةِ السَّيّئَةَ ومِمّا رَزَقنهُم
يُنفِقون/ آنان كه پيش از اين قرآنكتابشان داديم، به آن ايمان مىآورند و
چون بر آنان خوانده شود گويند: به آن ايمان داريم كه آن از پروردگار ما راست و
درست است. همانا پيش از آن مسلمان بوديم. ايناناند كه براى شكيباييشان مزدشان را
دو بار دهند و بدى را به نيكى دفع كرده، از آنچه روزيشان دادهايم، انفاق
مىكنند». گفته شده: اين 40 نفر، پيش از مبعث پيامبر، به
بعثت آن حضرت در آينده نزديك ايمان داشتند.[3] در روايتى از سعيد بنجبير و نيز روايتى از
ابنعباس بدون آنكه از كسى نام برده شود، به اين شأن نزول اشاره شده است. از سعيد
چنين نقل شده: آنان 40 نفر بودند كه با جعفر از[1] . تفسير قرطبى، ج 6، ص 166
[2] . اسد الغابه، ج 1، ص 161
[3] . تفسير ماوردى، ج 4، ص 257؛مجمعالبيان، ج 7، ص 403؛ تفسير قرطبى، ج 13، ص 196