اعضايى از بنىمغيره در جنگ خندق نيز همراه
ديگر احزاب و گروههاى مخالف پيامبر حضور داشتند و برخى از آنها كشته شدند.[1] مفسران،
واژه «احزاب» را كه در آيه «جُندٌ ما هُنالِكَ مَهزومٌ مِنَ
الاحزاب» (ص/ 38، 11) به كار رفته است، به كافران و مشركان از جمله بنىمغيره
تأويل كردهاند.[2] اين آيه از شكست احزاب در جنگ خندق خبر داده است. پس از پيامبر صلى الله عليه و آله گزارشهاى بسيارى در دست است كه بيشتر اعضاى
بنىمغيره پس از رحلت پيامبر، در دوره خلفا و بعد از آن با ابوبكر، عمر، عثمان و
حاكمان اموى، مروانى و عباسى همكارى تنگاتنگى داشته، از كارگزاران آنان به شمار
مىآمدند. آنان در فتوحات دوره خلفا و جنگهاى پس از اين دوره حضور داشتند. شمارى
از بنىمغيره نيز انحرافات برخى حاكمان را بر نمىتافته، به مخالفت مىپرداختند؛
مانند عبدالله بن ابوعمرو بن حفص بن مغيره كه بر اثر مخالفت با يزيد بن معاويه در
واقعه حرّه كشته شد.[3] جز گزارشى كه از كشته شدن مهاجربن خالد بن
وليد در سپاه اميرمؤمنان، امام على عليه السلام در جنگ صفين خبر داده[4] گزارشهايى
نيز هست كه از حضور برخى اعضاى اين قبيله در جنگ جمل[5] و صفين[6] برضدّ حضرت
على عليه السلام حكايت دارد. برابر خبرى نيز اميرمؤمنان، على عليه السلام از
بنىمغيره بيزارى جست.[7][1] . المغازى، ج 2، ص 496؛ النسب، ص 210
[2] . الوجوه والنظائر، ج 1، ص 95؛ التكميلوالاتمام، ص 342
[3] . نسب قريش، ص 332
[4] . النسب، ص 210
[5] . انساب الاشراف، ج 10، ص 175- 176؛جمهرة انساب العرب، ص 146
[6] . نسب قريش، ص 324، 326؛ انساب الاشراف،ج 10، ص 209، 212
[7] . تاريخ دمشق، ج 52، ص 314