در گروه سوم نيز مىتوان به جنگهاى درون
قبيلهاى بنىعامر اشاره كرد: بنىعامر در درون بطون و تيرههاى خود شاهد
جنگهاى متعددى بود كه «يوم الفتاة»[1] (روز غلبه بنىعامر بر بنى خالد بن
جعفر بن كلاب)، «يوم الهراميث»[2] و «يوم حرابيب»[3] (هر دو بين
بنى ضباب و بنى جعفر بن كلاب) و «يوم فيف الريح»[4] (روز غلبه
بنىعامر بر بنى حارث بن كعب) از جمله آنهاست. آداب و عقايد بنىعامر بنىعامر نيز مانند بسيارى از قبايل شبه جزيره
بتپرست بودند. اينان متولى نگهدارى بتى به نام «ذواللبا» بودند[5]؛ همچنين در
كنار قريش، كنانه، خزاعه، ثقيف و ... از حُمْسيها بودند.[6] اين قبايل
كه بر اثر تعصب و اهتمام فراوان در مناسك حج به حُمْس مشهور شده بودند، براى خود
عاداتى ويژه، چون ترك وقوف در عرفات و عريان طواف كردن داشتند، ضمن آنكه براى
ديگران نيز احكامى خاص چون حرمت خوردن غذايى كه از بيرون حرم به داخل مىآوردند يا
وجوب طواف در لباس تهيه شده در حرم جعل كرده بودند.[7] خداوند با
نزول آيه 26 اعراف/ 7 اينان را از طواف عريان برحذر داشت و لباس را وسيله ستر عورت
و تقوا را برترين لباس دانست[8]: «يبَنى ءادَمَ
قَد انزَلنا عَلَيكُم لِباسًا يُورى[1] . معجم قبايل العرب، ج 1، ص 328
[2] . معجم قبايل العرب، ج 2، ص 660؛المفصل، ج 5، ص 522
[3] . معجم قبايل العرب، ج 1، ص 195
[4] . الكامل، ج 1، ص 632
[5] . المفصل، ج 6، ص 214
[6] . السيرةالنبويه، ج 1، ص 200؛ النسب، ص259؛ المنمق، ص 128
[7] . السيرة النبويه، ج 1، ص 202- 203؛المنمق، ص 127- 128.
[8] . الدرالمنثور، ج 3، ص 433؛ مبهماتالقرآن، ج 1، ص 475