بنى عامر
بن صعصعه سيد على خيرخواه علوى بنى عامر بن صعصعه: از قبايل بزرگ عدنانى
نجد بنىعامر از قبايل بزرگ و مهم شبه جزيره و از
فرزندان عامربن صعصعة بن معاوية بن بكر بن هوازن، از قبايل عدنانى بودند كه از
شاخه قيسبن عيلان منشعب شدند.[1] منسوبان به آنان را عامرى مىگفتند.[2] رياست در
قبايل قيس بن عيلان پس از عَدوانيها و بنىفَزاره و عبس، در اختيار بنىعامر بود.[3] مُرّه، غالب
و ربيعه از ديگر فرزندان صعصعه بودند كه در عرض بنىعامر سر منشأ قبايل و بطون
مهمى شدند. از عامر بن صعصعه كه در جد نهم خود (عيلان) به جد هفدهم پيامبر صلى
الله عليه و آله مىرسد 4 پسر به نامهاى هلال، ربيعه، نُمَير و سوائه باقىماند كه
از آنها تيرههايى چون بنىكلاببنربيعه، بنىنميربنعامر، بنىجعفربن كلاب، بنى
سوائة بن عامر، بنى قُشير بن كعب، بنى هلال بن عامر شكل گرفت. در مجموعههاى منتسب
به بنىعامر بيشترين آمار جمعيتى به ربيعة بن عامر تعلق دارد. از يهوديان بنىنضير[4]، بنىقريظه[5] و همچنين
قبايل و تيرههاى بنى غنى بن اعصر[6]، بجيله[7]، ثقيف[8] و اياد[9] به عنوان
متحدان بنى عامر ياد شده است. بنى عامر همچنين از سخنوران و شاعران بنامى در عرب
برخوردار بودند كه از آنها خطابهها و اشعار ماندگارى موجود است.[10][1] . المعارف، ص 86؛ جمهرة النسب، ج 2، ص 1
[2] . الطبقات، ج 2، ص 153؛ اسدالغابه، ج 3،ص 138؛ الثقات، ج 3، ص 311
[3] . تاريخ يعقوبى، ج 1، ص 227
[4] . السيرة النبويه، ج 3، ص 190؛ المغازى،ج 1، ص 364
[5] . تاريخ دمشق، ج 3، ص 166
[6] . المفصل، ج 3، ص 213
[7] . النسب، ص 264
[8] . المعجم الكبير، ج 18، ص 190
[9] . المفصل، ج 1، ص 515
[10] . تاريخ دمشق، ج 41، ص 149. اسدالغابه، ج 5، ص 276