كوههاى آنان بايد به ذوبحار[1] (در پشت حره
سليم)، برام[2] (در حره سليم)، ابلى (در راه مكه به مدينه در منطقه بطن نخل)
اشاره كرد.[3] از ديگر مكانهاى متعلق به بنىسليم مىتوان به موارد زير
اشاره كرد: روستاهاى حاصلخيز و زراعى حجر (نزديك قلّهى و ذىرولان)[4]، قلّهى[5] (در وادى
رولان)، حاذه، نقيا، القيا[6] و سوارقيه[7] (از نواحى
مدينه) و معادن طلا[8] و دهنج[9] (سنگهاى
سبزرنگ) و آهن.[10] بنىسليم با توجه به دارا بودن زمينهاى حاصلخيز و آبهاى
فراوان به كشاورزى نيز اشتغال داشتند. خرما، موز، زيتون و انگور و گلابى از
محصولات كشاورزى آنان بود.[11] برخى شهرت
كوهستانهاى بنىسليم را به عسلهاى آن مىدانند.[12] مجموعههايى
از سليم در دوره اسلامى و پس از فتوحات به بصره و خراسان مهاجرت كردند.[13] عادات، آداب و عقايد بنىسليم سُلميها همچون بسيارى از قبايل شبه جزيره
عربستان بتپرست بودند. در منابع از بت سُواع*[14] به عنوان بت
بنىسليم ياد شده است. آنان همچنين مسئوليت سدانت و نگهدارى از[1] . معجم البلدان، ج 1، ص 340
[2] . همان، ص 366
[3] . معجم البلدان، ج 1، ص 78؛ معجم مااستعجم، ج 1، ص 98- 99
[4] . معجم البلدان، ج 2، ص 223؛ معجم مااستعجم، ج 2، ص 426؛ تاج العروس، ج 3، ص 125. «حجر»
[5] . معجمالبلدان، ج 3، ص 97؛ معجممااستعجم، ج 3، ص 907
[6] . معجم البلدان، ج 1، ص 88
[7] . همان، ج 3، ص 276
[8] . جمهرة انساب العرب، ص 262
[9] . معجم البلدان، ج 2، ص 246
[10] . معجم ما استعجم، ج 3، ص 1013
[11] . معجم البلدان، ج 3، ص 276؛ معجم مااستعجم، ج 1، ص 100
[12] . المفصل، ج 7، ص 119
[13] . جمهرة انساب العرب، ص 262
[14] . اسدالغابه، ج 2، ص 149