اعلام القرآن - فرهنگ و معارف قرآن - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : اعلام القرآن نویسنده : فرهنگ و معارف قرآن جلد : 3 صفحه : 21

بِئر مَعونه‌
مهران اسماعيلى‌
بِئر مَعونه: نام سَريّه‌اى و محل شهادت جمعى از قاريان قرآن در سال چهارم هجرى‌
چاه معونه در چند (دو تا سه) منزلى مدينه، از جمله چاههايى بود كه در يكى از راههاى فرعى مدينه به مكه كه از منطقه نَجْد عبور مى‌كرد قرار داشت. [1] عمده گزارش‌هاى تاريخى بدون ارائه اطلاعات جغرافيايى به اين بسنده مى‌كند كه چاه معونه در منطقه‌اى از نجد واقع بود و قبايلى چون بنى‌عامر و بنى‌سُليم پيرامون آن مى‌زيستند.
حادثه چاه معونه در جريان ارتباط پيامبر با قبايل بيابان‌نشين منطقه نجد اتفاق افتاد و طى آن جمعى از مسلمانان به شهادت رسيدند. [2] اين حادثه دو گونه گزارش شده و نقل مشهور اين سريه به ابن‌اسحاق‌ [3] باز مى‌گردد.
بر اساس اين روايت، سيره نويسان در حوادث سال چهارم هجرى از شخصى به نام ابوبراء به عنوان رئيس قبيله بنى‌عامر ياد مى‌كنند كه خود يا برادرزاده‌اش اسد بن معونه‌ [4] يا لَبيد بن رَبيعه‌ [5] به نمايندگى از وى نزد پيامبر آمد و چند اسب و شتر به ايشان هديه كرد.
هنگامى كه رسول خدا پذيرش هدايا را به اسلام ابوبَراء مشروط كرد وى بدون رد يا قبول اسلام از آن حضرت خواست چند تن از مسلمانان را با هدف ترويج اسلام نزد قبيله بنى عامر در نجد بفرستد و در برابر نگرانيهاى پيامبر، امنيت مبلغان مسلمان را تضمين كرد. [6] پس از بازگشت ابوبراء، رسول خدا 40 تن از مبلغان را به فرماندهى‌

[1] . معجم البلدان، ج 1، ص 78؛ معجم مااستعجم، ج 1، ص 98، النهايه، ج 4، ص 344، «معن»
[2] . الدرر، ص 178- 179؛ تاريخ ابن خياط، ص44- 45؛ تاريخ طبرى، ج 2، ص 80- 81
[3] . تاريخ ابن خياط، ص 44- 45؛ تاريخطبرى، ج 2، ص 80- 81؛ الدرر، ص 178- 179
[4] . تاريخ يعقوبى، ج 2، ص 72
[5] . المغازى، ج 1، ص 350؛ تاريخ دمشق، ج26، ص 104
[6] . المغازى، ج 1، ص 346؛ تاريخ ابن خياط،ص 44

نام کتاب : اعلام القرآن نویسنده : فرهنگ و معارف قرآن جلد : 3 صفحه : 21

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست