- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل تسنن
- کتابخانه تصویری (اهل تسنن)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل تسنن
- کتابخانه تصویری (اهل تسنن)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
|
||||
| نام کتاب : اعلام القرآن نویسنده : فرهنگ و معارف قرآن جلد : 2 صفحه : 55 | ||||
|
بلندى بوده و از نظر طول قامت شهرت يافته‌اند. [1] در برخى از
نقل‌ها، طول قدهاى آن‌ها از 11 تا 60 ذراع گزارش شده است. [2] گروهى از
مفسّران با استشهاد به آيه بعد «الَّتى لَم يُخلَق مِثلُها فِى البِلد» (فجر/ 89،
8)، و با ارجاع ضمير «ها» در اين آيه به «ذات العماد»، مقصود از آن را صاحبان
بناهاى رفيع و مستحكم دانسته‌اند [3] بنابراين تفسير، «تخلق» به صيغه مؤنّث
و به صورت مجهول قرائت شده و بيان كننده اين است كه تا آن هنگام هيچ كس همانند آن
ساختمان‌ها را بنا نكرده است. ابن كثير با بهره‌گيرى از معناى لغوى «ارم» كه به
«علامت» و «نشانه» ترجمه شده، ذات العماد را به معناى برج‌ها و اسطوانه‌هايى
مى‌داند كه براى راهنمايى رهگذران در اطراف شهرها يا در صحراها نصب مى‌كردند. [4]
با وجود اختلاف نظرهايى كه از مفسّران درباره تفسير «ارم» و «ذات العماد» مطرح شد، با استفاده از قرائت مشهور كه آيه را به صورت «بعادٍ ارَمَ ذاتِ العِماد» قرائت كرده‌اند [5] و با كمك از اين نظريّه اديبان قرآنى مانند: فرّاء، كسائى، ابن‌انبارى و ... كه ارم را «بدل» يا «عطف بيان» از عاد گرفته‌اند، [6] اين ديدگاه كه ارم نام قبيله يا شهرى باشد كه قوم عاد در آن مى‌زيسته‌اند و ذات العماد صفت بناهاى رفيع آنان بوده است، تقويت مى‌شود؛ افزون بر اين‌كه اين تفسير با آيات ديگرى كه به‌گونه‌اى از احوال قوم عاد گزارش داده‌اند، سازگارى دارد: «وفى عادٍ اذ ارسَلنا عَلَيهِمُ الرّيحَ العَقيم» (ذاريات/ 51، 41)، «كَذَّبَت قَبلَهُم قَومُ نوحٍ وعادٌ وفِرعَونُ ذو الاوتاد»؛ (ص/ 38، 12) به ويژه اين‌كه درباره آيه دوم، برخى از مفسّران، «ذو الاوتاد» را به معناى صاحبان بناها و ساختمان‌ها دانسته‌اند [7] و اين معنا با «ذات العماد» كه در وصف «ارم» آمده است، سازگارى بيش‌ترى دارد. ارم در عهدين: [1]. تفسير قرطبى، ج 20، ص 31؛ التبيان، ج10، ص 342؛ تفسير ابى السعود، ج 9، ص 154 [2]. تفسير قرطبى، ج 20، ص 31 [3]. جامع البيان، مج 15، ج 30، ص 225؛ كنزالدقائق، ج 14، ص 268 [4]. جامع البيان، مج 15، ج 30، ص 225 [5]. الفريد فى اعراب القرآن، ج 4، ص 668؛البيان، ج 2، ص 511 [6]. البيان، ج 2، ص 511 [7]. جامع البيان، مج 12، ج 23، ص 156؛مجمع البيان، ج 8، ص 729؛ التبيان، ج 8، ص 54فرهنگ و معارف قرآن،اعلام القرآن، 3جلد، مؤسسة بوستان كتاب - قم، چاپ: اول، 1385.اعلام القرآن ؛ ج2 ؛ ص56 |
||||
| نام کتاب : اعلام القرآن نویسنده : فرهنگ و معارف قرآن جلد : 2 صفحه : 55 | ||||
|
www.eShia.ir